Potrzebuję, żebyś mnie kochał za to, kim jestem

Nie zawsze zachowuję się najlepiej. Nie jestem panią Perfect. Spierdalam wszystko i robię to cały czas. Nie zawsze mówię właściwą rzecz. Czasami zajmuje mi trochę czasu, zanim zdaję sobie sprawę, że zrobiłem coś złego.

Nie zawsze jestem w dobrym nastroju i czasami mogę powiedzieć coś bolesnego, bo tak się czuję. Nie jestem cały czas dojrzały i czasami zachowuję się niezgodnie z moim wiekiem.

Mam takie chwile, ale się ich nie wstydzę. Sprawiają, że jestem tym, kim jestem. Robią ze mnie człowieka, skłonnego do robienia głupich rzeczy i uczenia się od nich.

Czasami zamieniam się w osobę, którą nie chcę być.

Status miłości: 135 najpopularniejszych napisów w mediach społecznościowych dla zakochanych

Stałem się hipokrytą. Myślę, że tylko ja znam wszystkie odpowiedzi. Myślę, że jestem mądrzejszy niż wszyscy inni. Czasami nawet mniej myślę o ludziach i nie doceniam ich ciężkiej pracy. Czasami jestem aż taką suką.

Ale nienawidzę tej części siebie. Nienawidzę tej mrocznej osobowości, która pojawia się, kiedy najmniej się tego spodziewam. Niemal czuję, jak nadchodzi, odbierając silną i ciężko pracującą niezależną kobietę, którą jestem.

Ale nie mogę cały czas być sobą. Mam chwile, kiedy jestem słaby i brzydka strona przejmuje kontrolę. Musisz to wiedzieć. I tak chcę, żebyś mnie kochał.

Mogę stać się kretynem tylko dlatego, że jakiś drobiazg nie jest taki, jakiego bym chciał. Mogę odrzucić kompromis tylko dlatego, że czuję, że powinniśmy postępować po swojemu. Musisz to zrozumieć. Musisz mi wybaczyć.

Czasami trudno mi sobie przypomnieć, że bardziej lubię współczującą i silną wersję mnie. Czasami zapominam, jakie to uczucie pomagać drugiemu człowiekowi. Zapominam o cieple otaczającym moje serce, kiedy robię coś miłego. Lubię być tą osobą. Ale nie jestem przez cały czas tą osobą.

Doskonała miłość: wyjaśnienie trójkątnej teorii miłości Sternberga

Czasami jestem tak samolubny, że zapominam, że nie jestem najważniejszy. Wokół mnie są miliardy ludzi, a ludzie, którzy są mi bliscy, cierpią z powodu mojego zachowania. Jestem taki samolubny, ponieważ błądzę w myślach. Szaleje w moim mózgu i nie mogę ich powstrzymać. A potem czasami robię lub mówię coś głupiego, co rani osobę u mojego boku.

Nie jestem tą osobą. Ale czasami takie rzeczy się zdarzają i ludzie wokół mnie są zdezorientowani, ponieważ zwykle nie jestem taki. Chcę, żebyś to wiedział. Chcę, żebyś był przygotowany na spotkanie ze mną w najgorszym momencie.

Chcę budzić się każdego ranka czując się zrelaksowany, czując siebie. Ale to się nie zdarza za każdym razem. Czasami się budzę i po kilku sekundach od otwarcia oczu zdaję sobie sprawę, że szczęśliwa ja wciąż śpi i Bóg wie, kiedy się budzi.

Ta wersja mnie, tej osoby, która otworzyła oczy, nie czuje się dobrze. Jest spieprzona.

Mogę próbować udawać szczęście w takie poranki, ale mój język ciała, moje oczy zdradzą mnie. Nie mogę ukryć, kim jestem. Nie mogę kłamać o sobie.

Prawdopodobnie pomyślisz, że zrobiłeś coś złego. Może nawet to zrobiłeś, ale to nie tylko ty. Problemem jestem ja. Wszystko zaczyna się ode mnie i stanu umysłu, w jakim się znajduję. Może to, co zrobiłeś, nie miałoby znaczenia, gdybym obudził się jak zwykle, szczęśliwy.

Doskonała miłość: wyjaśnienie trójkątnej teorii miłości Sternberga

Nie próbuj mnie rozweselić. Nie próbuj niczego nadrabiać. Po prostu pozwól mi być. Daj mi chwilę samotności. Chwila uporządkowania wszystkich myśli. Daj mi szansę wyrwać się z nastroju, w jakim jestem.

Proszę, uszanuj to. Szanuj moją prywatność, moją potrzebę samotności. Bo jeśli mi to zabierzesz, nie będę miał szansy oswoić bestii, która siedzi we mnie. Nie będę miał z czym walczyć, bo to mnie pochłonie. Proszę, uszanuj to.

Musisz to wiedzieć, bo chcę, żebyś wiedział o mnie wszystko. Nie chcę, żebyśmy mieli sekrety i niemiłe niespodzianki. Chcę, żebyś wiedział o mnie najgorsze rzeczy i chcę, żebyś mnie kochał. Kochaj mnie za osobę, którą jestem.

Musisz zrozumieć, że czasami robię straszne rzeczy. Czasami jestem samolubny. Nie zawsze jestem kochającą, współczującą i pewną siebie dziewczyną, w której się zakochałeś. Mam ciemną stronę, z której nie jestem dumny i chcę, żebyś wiedział, co to jest.

Nie jestem dumny z tego, kim się stałem, nie oczekuję, że ci się to spodoba, ale i tak chcę, żebyś mnie kochał. Kochaj mnie za to kim jestem.

Maria Parker jest także autorką książki Her Way „On Getting Over A Narcissist”