Przestałem obwiniać się za ból, który mi zadałeś

Brzydka strona bycia człowiekiem polega na tym, że to ty decydujesz, ile jesteś wart. I nigdy nie byłam gotowa na ponoszenie takiej odpowiedzialności.

Winiłem się za wszystko. Chętnie uczyniłem siebie ofiarą, ponieważ trzymałem cię na piedestale. Ciągle myślałem, że nie mogłeś mi zrobić czegoś złego.

Uznałem, że jestem niegodny bycia kochanym i to ja zdecydowałem, że nie jestem wystarczająco godzien, by być szczęśliwym. Ale byłem w błędzie. Tak bardzo się myliłem…

To ty zmusiłeś mnie do zakwestionowania własnej wartości. Ciągle zadawałem sobie pytanie, czy jestem wystarczająco ładny, czy też dobrze się zachowuję. Byłem taki surowy dla siebie i ciągle się obniżałem. Zawsze, gdy byłeś z czegoś nieszczęśliwy, zawsze winiłem za to siebie. Myślałem, że zawsze robiłem coś, co sprawiało, że się tak czułaś.

Powoli uczę się pozbywać się bólu, który zadawali mi inni

Wiesz, żadna kobieta nigdy nie powinna tak bardzo w siebie wątpić. Żadna kobieta nie powinna nigdy czuć, że nie jest wystarczająco dobra lub że nie jest godna. Żaden mężczyzna nie powinien nigdy pozwalać swojej kobiecie czuć się niegodną jego miłości.

Żadna kobieta nie powinna być nigdy winiona za czyny jednego mężczyzny, ponieważ bez względu na to, co się stało, każdy powinien wziąć swoją sprawiedliwą część winy. Zajęło mi trochę czasu, zanim dostałem się na pokład tego, co wiedziałem dawno temu, ale kiedy w końcu to zrobiłem, zdałem sobie sprawę, że nie jestem winny tych wszystkich rzeczy, które włożyłem na ramiona. Nie byłem tym, którego należy winić za cały ból, który mi zadałeś. Więc po prostu przestałem obwiniać siebie.

Przestałem kwestionować, co takiego zrobiłem. Przestałem patrzeć w lustro i wskazywać palcami na swoje odbicie, by odpowiedzieć na pytanie, dlaczego źle mnie traktujesz. Przestałem pytać, dlaczego nie jestem wystarczający i zacząłem zdawać sobie sprawę, że nigdy nie będę wystarczająco dobry dla niewłaściwej osoby, ale zawsze będę wystarczająco dobry dla kogoś, komu naprawdę zależy.

Przestałem porównywać się do twoich innych lalek. Wiem, że nigdy nie mógłbym być taki jak oni, ale mam też to, że nie powinienem. Ponieważ próbując być nimi, zgubiłem się. I mogę nie być tym, kim chcesz, żebym był, ale pewnego dnia będę dokładnie tym, czego szukał ktoś inny przez całe życie.

Przestałem patrzeć na ciebie, jakbyś był ostatecznym stworzeniem Boga. Przestałem myśleć, że jesteś doskonały i przestałem umieszczać cię na piedestale. Przestałem być tym, który zawsze zginał kolano i przestałem akceptować bycie ofiarą miłości.

Nigdy nie przestała cię kochać, po prostu przestała to okazywać

Przestałem mylić to, co mi dałeś z miłością.

Przestałem wyobrażać sobie naszą wspólną przyszłość. Przestałem wierzyć, że ty i ja kiedykolwiek będziemy nami. Przestałem idealizować swoje cierpienie i nie ufałem naszemu wyczuciu czasu. Ponieważ nigdy nie mieliśmy się wydarzyć naprawdę. Bez względu na to, jak długo czekałem, nieważne, jak oszukiwałem się myśląc, że przyszłość przyniesie nam jaśniejsze dni, nigdy tak naprawdę nie byłeś z nią na pokładzie. Zrezygnowałeś ze mnie, zanim jeszcze zaczęliśmy.

Więc też się poddałem. I cieszę się, że to zrobiłem.

Zawsze byłam typem dziewczyny, która wierzyła w miłość. Zawsze byłam typem dziewczyny, która wierzyła w lepsze jutro i przekonanie, że ludzka natura jest zmienna. Ale tak nie jest. Nie mogłeś się zmienić. Nie można było nauczyć mnie właściwego traktowania mnie. Nie można cię nauczyć, że zadawanie bólu jest złą rzeczą, kiedy tak się cieszysz.

Zadałeś mi pierwszą ranę swoją niezdolnością do kochania mnie, ale resztę zadałem, wierząc, że wszystko się zmieni. Ty zacząłeś, ale ja kontynuowałem. A sytuacja stawała się coraz gorsza.

Postanowiłem przestać inwestować swoją miłość w coś, co nie wyjdzie i uratować się, póki jeszcze miałem szansę.

Nigdy nie przestała cię kochać, po prostu przestała to okazywać

Za lata nie będę żałować, że się uratowałem, ale na pewno żałowałbym, że zostałem z kimś, kto nie był w stanie kochać.