Proszę, powiedz mi, że nie jestem tak niezapomniany, jak sprawia mi to Twoje milczenie

Pewnego dnia przewijałem media społecznościowe i zobaczyłem cytat, który w jednej chwili złamał mi serce.

Nie wiedziałem nawet, że coś tak prostego jest możliwe, aby otworzyć rany, które nigdy nie zagoiły się prawidłowo.

`` Proszę, powiedz mi, że nie jestem tak zapomniany, jak sprawia, że ​​czuję się z twoją ciszą ''.

Zapomniałeś o mnie? Widzę, że masz nowe życie, w którym nie mam nawet miejsca. Nie pasuję do nowego ciebie i tego życia, które zacząłeś daleko ode mnie.

Czekaj na mężczyznę, który sprawia, że ​​czujesz się piękna

Ale nie mogę przestać się zastanawiać, czy wciąż mnie pamiętasz. Oczywiście są dwie możliwe odpowiedzi i obie są dla mnie destrukcyjne.

Jeśli nie tęsknisz za mną, jeśli o mnie zapomniałeś, nigdy cię to nie obchodziło.

Myślenie, że ktoś tak cenny, tak wyjątkowy dla mnie, pewnego dnia po prostu zniknie i nigdy więcej o mnie nie pomyśli, rozbija mnie na kawałki.

Nie chcę wierzyć, że nigdy cię to nie obchodziło, ponieważ oznaczałoby to, że każda drobna rzecz, przez którą przeszliśmy, była kłamstwem.

Poddaj się człowiekowi, który sprawia, że ​​czujesz się niepewnie

Jeśli tęsknisz za mną, jeśli o mnie nie zapomniałeś, nadal ci zależy. Powinienem w ogóle szukać tych odpowiedzi?

Czy naprawdę chcę wiedzieć, że wciąż ci na mnie zależy? Tak. Chcę wiedzieć, czy boli cię to, co mi zrobiłeś.

Chcę, żebyś żałował, że kiedykolwiek odszedłeś i pomyślałeś, że jest ktoś bardziej odpowiedni dla ciebie niż ja. wciąż o tobie myślę.

Czasami, gdy budzę się rano po śnie o Tobie, wyobrażam sobie, że odwracam się na drugą stronę i widzę Cię leżącego tuż obok mnie, z zamkniętymi oczami i powolnym oddechem dotykającym mojej skóry.

Zastanawiasz się, jak żałosny mogę być? Nie potrafię nawet wyrazić tego słowami.

Będę cię zawsze pamiętać. Byłeś pierwszym mężczyzną, który pokazał mi, że miłość to coś więcej niż tylko szczęśliwe dni i zachody słońca.

Poddaj się człowiekowi, który sprawia, że ​​czujesz się niepewnie

Pokazałeś mi, że potrafię pokochać mężczyznę, który nawet nie wiedział, jak odwzajemnić moją miłość.

Kochałem cię bardziej niż kiedykolwiek będziesz wiedzieć i może nadal cię kocham, ale nie musisz tego wiedzieć.

Zawsze kochałem poranki. Poranki sprawiały, że zawsze czułam się taka czysta i kochająca.

Może dlatego, że obudziłbym się obok ciebie, wiedząc, że ten dzień będzie nasz, wiedząc, że mam tak wiele rzeczy, na które czekam i tyle wspomnień do zrobienia z tobą.

Wtedy nie wiedziałem, że wspomnienia będą jedynymi rzeczami, które będę miał od Ciebie.

Pozostają mi wspomnienia i samotność. To tak, jakby moje serce wciąż wołało twoje imię i staram się to zamknąć, ale emocje przytłaczają mnie do tego stopnia, że ​​nie mogę nawet kontrolować moich łez.

Ale to dobrze. Przechodzę przez te wybuchy emocji, odkąd was nie ma.

Nie rozmawialiśmy, odkąd odeszłaś, prawda?? Nigdy mnie nie zaprzyjaźniłeś, a ja też nie miałem odwagi, by to zrobić. Wiedziałem, że będą dni, w których chciałbym cię zobaczyć.

Przynajmniej na zdjęciu. Nigdy nie wysłałeś mi SMS-a, żeby zobaczyć, jak sobie radzę, więc założyłem, że nie chcesz, żebym też do Ciebie napisał.

Jak bolesne i smutne to wszystko musi wyglądać z zewnątrz, wiedząc o wszystkich rzeczach, przez które przeszliśmy, a teraz jesteśmy obcy i nie mamy nic poza kilkoma wspomnieniami.

Zapomniany. Cichy. Złamany.

Jestem tym wszystkim i nie przestanę nim być, kto wie, jak długo. Ale nie będę opłakiwać z rozpaczy zbyt długo. Tu jest 3 nad ranem i kiedy słońce wzejdzie znowu wrócę do swojego życia.

Może nigdy nie przypominam sobie, że myślałem o tobie tej nocy. Może nawet pójdę i znajdę kogoś, kto wygląda jak ty i zapytam siebie, dlaczego wyglądają tak znajomo.

Ale na razie dobranoc kochanie. Mam nadzieję, że pewnego dnia Ty też mnie pamiętasz, gdy nieznajomy robi coś, co ci o mnie przypomina lub gdy natkniesz się na wspomnienie.