Czy pamiętasz dziewczynę, którą byłeś, zanim złamałeś serce?

„Pamiętam dziewczynę, którą byłam, zanim moje serce zostało złamane, i za każdym razem, kiedy zostało złamane”.

Pamiętam dziewczynę, którą byłem, zanim chłopcy zaczęli łamać mi serce w stałym tempie; moje pytanie brzmi, prawda? Zanim chłopcy zaczęli mnie wykorzystywać i zaczęli używać mojego serca, które nosiłem na rękawie, co oczywiste. Mogę sobie wyobrazić ją w myślach, jak się zachowywała, jak śniła, jak spała i jak spędzała dzień. Tak dobrze ją pamiętam i czasami bardziej niż kiedykolwiek chciałbym być nią - młodą i wolną dziewczyną, która miała wszechświat u swoich stóp. Chociaż mogę mówić o niej tak, jakbym ją znał i nadal w pewnym sensie nią jestem, nie sądzę, żebym kiedykolwiek odzyskała jej uczucie, bez względu na to, jak bardzo się staram. Za dużo się wydarzyło, pochłonęło mnie zbyt wiele bólu i chociaż życzę jej ponownego pojawienia się, nie sądzę, żeby tak się stało i to w porządku. Każdy zawód miłosny coś ode mnie odebrał i może to też przydarzyło się tobie, w inny sposób.

W wieku 16 lat byłam typem dziewczyny, która skakała wszędzie, gdzie się udałam, bez troski o świat. Moja energia była wieczna i zawsze miałem błysk w oku, który sprawiał, że ludzie się uśmiechali. Śpiewałem piosenki Taylor Swift, takie jak Love Story, Mine i Enchanted, i walczyłem z każdym, kto powiedział, że bajki nie istnieją. Byłem marzycielem, kimś, kto spędzał cały swój czas z głową w chmurach; Śnienie o zamkach, wielkich sukienkach, książętach i jeździe na zachód słońca było typową sceną w mojej głowie. Większość czasu spędzałem na czytaniu romantycznych powieści, podczas gdy moi nauczyciele stali i rozmawiali przed klasą, co skończyło się dla mnie kłopotami, ale nie obchodziło mnie to. Byłem wierzącym, marzycielem i nie mogłem się doczekać dnia, w którym nadejdzie moje szczęśliwe życie.

W wieku 17 lat myślałem, że wreszcie się spełni, moje marzenie, żeby chłopak w końcu mnie polubił, mój bajkowy moment. W końcu miałem przeżyć to licealne doświadczenie, które Hollywood tak starannie przedstawiało w filmach. Pamiętam, że czułam się lepiej niż to, o czym marzyłam, kiedy zainteresował się mną chłopak, w którym „rzekomo” byłam zakochana od zawsze. Chociaż rozmawialiśmy głównie przez tekst, nigdy osobiście, myślałem o nim i trzymałem się każdego słowa, każdej obietnicy, którą złożył. Dopóki nie złamał obietnicy, obietnicy obejmującej suknię balową i taniec. Zachowywał się tak, jakby nigdy nie powiedział mi o tym ani słowa, i zerwał ze mną wszystkie więzi nagle i całkowicie. Moje serce rozpadło się na milion kawałków. Dziewczyna, która kiedyś skakała po korytarzach, teraz szła na zajęcia z słuchawkami w uszach, zagłuszając otaczający ją świat. Cały mój ostatni rok spędziłem w smutku i ciszy, nie chcąc już nigdy więcej tego czuć. Chociaż nadal wierzyłem w bajki, w tym momencie przestałem wierzyć trochę mniej.

List Do Dziewczyny Ze Złamanym Sercem

Flashforward i mam 20 lat i jestem na studiach. Od tamtej pory poznałam kilku chłopców, ale nic, co nigdzie się nie udawało, ani nikogo, kto zaprosiłby mnie na randkę. Wiara w miłość, wiara w bajki była czymś, co nadal robiłem i miałem nadzieję, że wkrótce nadejdzie moja kolej. Wtedy znikąd pojawił się ten nowy współpracownik, który świecił jak słońce i gwiazdy w moich oczach. Za każdym razem, gdy wchodził do pokoju, łapałem motyle. To było dla mnie coś nowego, nigdy wcześniej się tak nie czułam, nawet z facetem w liceum. Ten facet był inny, ale w dobry sposób. Miał kręcone włosy i zarozumiały uśmiech. Śpiewał piosenki country i opowiadał o byciu na świeżym powietrzu w śniegu w górach. Bez wątpienia byłem zachwyconym kociakiem. Flirtowaliśmy, Snapchatowaliśmy (bo taka jest obecnie forma flirtowania…) Ale nic się nie wydarzyło. Zanim się zorientowałem, rzucił miejsce, w którym pracowaliśmy, i przeniósł się na studia w Kolorado. Wiedział, co do niego czuję, ale lubił moją uwagę, nie mnie, co zdałem sobie później. Ale w tym momencie nie obchodziło mnie to; tak długo, jak w jakiś sposób z nim rozmawiałem, byłem szczęśliwy. Mimo że przyjaciele mówili mi, że to przegrana sprawa, nie słuchałem.

Tamtego lata w pijacką noc wpadliśmy na siebie na koncercie. Krótko mówiąc, z tyłu mojego samochodu doszło do połączenia…. (z klasą wiem). Pamiętam doskonale, mimo że byłem pijany, że ciągle go pytałem, dlaczego mi to zrobił. Powtarzałem mu, że go nienawidzę, a on całował mnie, mówiąc, że wie. Kiedy skończyliśmy, zostawił mnie samą w samochodzie i ostatnią rzeczą, jaką mi powiedział, była dobra noc. Zdezorientowany, pijany i sam na parkingu, nie wiedziałem, co robić. Co się właśnie stało? Co to miało znaczyć? Wykrzywiając oczy, zadzwoniłem do mojego najlepszego przyjaciela, aby mnie odebrał, gdy stałem na poboczu drogi. Czując się samotny i opuszczony, widziałem go z przyjaciółmi, a on faktycznie pomachał. Gdy tylko zobaczyłem, że moja najlepsza przyjaciółka podjeżdża, wskoczyłem do jej samochodu i to był ostatni raz, kiedy go widziałem od prawie dwóch lat. Po tym w ogóle nie miałem od niego wiadomości, żadnych Snapchatów, żadnych tekstów, żadnych retweetów, żadnych ulubionych, nic. To mnie zabiło. Ciągle się zastanawiałem, dlaczego mi to zrobił, skoro wiedział, co do niego czuję? Płakałem przez wiele, wiele nocy, czując się całkowicie załamany. Po raz kolejny moje serce zostało mi odebrane w ciągu sekundy. I chociaż tak desperacko myślałem, że to mój książę i chciałem w niego wierzyć, to po tym trochę mniej przestałem wierzyć.

Mam teraz 23 lata i nadal nie miałam prawdziwego chłopaka ani nie byłam na randce. (Nie żeby mnie o to proszono). Od tamtej nocy zostałem sam i porzucony na parkingu, nie pozwoliłem nikomu mnie dotknąć ani całkowicie zaufać żadnemu facetowi, a to było dwa lata temu. Jasne, miałem chłopców, którzy w niewielkim stopniu złamali mi serce, ale nie było to nic ekstremalnego, o czym wspomniałem wcześniej. Od tamtej pory bardziej niż kiedykolwiek zwierzyłem się mojemu najlepszemu przyjacielowi (który właśnie był chłopcem). Na tym etapie mojego życia byłam dość negatywnie nastawiona do miłości i ogólnie do życia. Wiele rzeczy przydarzyło się mnie i mojej rodzinie, co było po prostu niesprawiedliwe. Szczęście to coś, o czym marzyłem, ale nie mogłem go osiągnąć. To było coś, czego sam nie widziałem. Trzymałem się swojego związku z tym facetem, o którym myślałem, że jest moim najlepszym przyjacielem. Powiedziałem mu niedawno, że nie chcę, żeby kiedykolwiek przestał ze mną rozmawiać, że go potrzebuję, bo znał mnie lepiej niż ktokolwiek inny. I tak, w tym momencie zdałem sobie sprawę, że czuję do niego jakieś uczucia, ale nie zamierzałem wyjść i powiedzieć tego wprost. Ale jego reakcja na to, co uważałem za całkiem miły komplement, całkowicie mnie złamało bardziej niż kiedykolwiek…

Mógłbym szczegółowo opisać to, co powiedział, ale nie zrobię tego, ponieważ zasmuci mnie to jeszcze bardziej. Jednak powiedział mi, że nie mogę być wobec niego negatywnie nastawiony, ponieważ bardzo ciężko pracował, aby nie znaleźć się w negatywnym miejscu w swoim życiu i nie pozwolił mi ciągnąć go ze sobą. Powiedział mi, że gdybym się zlitował, nigdy nie znajdę męża i że wolałby być sam niż z kimś, kto jest negatywny. Czytając to teraz, mam łzy w oczach. Nigdy nie miałem nikogo, kto zburzyłby mnie tak szybko i okrutnie. Tak, był dosadny i wiedziałem o tym, ale używając faktu, że nie mogłem być bardziej pozytywnym, kiedy to jest wszystko, czego chcę w życiu, przeciwko mnie, bolało jak diabli. W tym momencie poczułem się całkowicie załamany. Wrzeszczałem do przyjaciół, rodziców i nie wstawałem z łóżka przez cały weekend. Wtedy w nic nie wierzyłem, bo jak ktoś, kogo tak cenisz, mógł rozmawiać z tobą z takim brakiem szacunku? Nie rozumiem. Wtedy zdałem sobie sprawę, że to tylko kolejny chłopak, który złamał mi serce i trochę mniej wierzyłem w miłość.

8 rzeczy, które powinieneś wiedzieć przed randką z dziewczyną, która miała złamane serce

Jeśli jesteś podobny do mnie, pamiętasz za każdym razem, gdy ktoś łamał ci serce i jak za każdym razem wydawało się, że bolało bardziej niż poprzednio. Pamiętasz każdy szczegół, aż do momentu, w którym twoje serce opadło, kiedy wydawało się, że to koniec świata. Ale powiem ci coś, można się zepsuć. W porządku jest czuć się tak, jakbyś stracił nadzieję, nie wierzyłeś już w miłość i nie wiesz, czy twoje serce może znowu upaść. Jako kobiety jesteśmy niezwykłymi istotami ludzkimi i możemy przezwyciężyć wszystko. Pomimo tego, przez co przeszedłem i jak bardzo byłem załamany w życiu w przeszłości lub ostatnio, cieszę się, że mi się to przydarzyło. Jestem silniejszy i mądrzejszy i dokładnie wiem, jak zasługuję na traktowanie. Nie pozwól nikomu wmawiać, że nie jest dobrze czuć coś, co chcesz; nawet jeśli czasami chcesz się zlitować, to jest w porządku. Wierzę, że na końcu wszystko będzie dobrze, a czasami wierzę trochę mniej, ale potem dostrzegam promyk nadziei i to sprawia, że ​​znowu wierzę. Wszyscy zasługujemy na szczęśliwe zakończenie i przejażdżkę w stronę zachodu słońca, nawet jeśli oznacza oczekiwanie na odpowiedniego księcia.

przez Kaylin Ochs