Złamałem swoje serce, wierząc, że jesteś człowiekiem, którego potrzebowałem

Kiedy myślę o rzeczach z perspektywy czasu, widzę siebie jako naiwną dziewczynę, która po prostu nie wiedziała, co się z nią dzieje.

Chcę wrócić do tamtych czasów i się przytulić. Chcę uchronić tę dziewczynę przed czekającym bólem.

Pamiętam, że kiedy cię spotkałem, pomyślałem, że jesteś najdoskonalszym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek spotkałem. Twoje wyczucie czasu było idealne i byłem pod wrażeniem wszystkiego, co zrobiłeś.

Złamałeś jej serce, mimo że nigdy nie była naprawdę twoja

Spełniło się moje marzenie o mężczyźnie, który weźmie mnie za rękę i będzie mnie kochał na całe życie. Nie mogłem się nacieszyć - sposobem, w jaki mówiłeś, chodziłeś i nazywałeś mnie swoją… Tak bardzo cię kochałem.

Byłem w tobie tak zakochany, że nawet nie zauważyłem, kiedy zacząłem się zmniejszać, by cię zadowolić. Rzeczy zaczęły powoli, ale pewnie schodzić w dół i nie zauważyłem.

Zacząłeś brać moją miłość za pewnik. Użyłeś mojej miłości jako wymówki, żeby zrobić wszystko, na co masz ochotę.

Kiedy zacząłem zdawać sobie sprawę, że mnie wykorzystujesz, byłem już głęboko zaniedbany i pozbawiony poczucia własnej wartości. Sprawiłeś, że myślałem, że jestem gorszy od ciebie. Sprawiłeś, że pomyślałem, że bez ciebie jestem bezwartościowy.

Nigdy się nie spotykaliśmy, ale wciąż złamałeś mi serce

Stałem się więźniem mojej miłości. Przynajmniej to, co myślałem, było miłością. Patrząc na to teraz, rozumiem, że to był strach.

Strach, że nie stanę w obronie siebie. Strach, że nic nie będzie wystarczająco dobre. Strach przed utratą siebie.

Kochałem cię tak bardzo, że włożyłem w ciebie całą swoją wartość. Uwierzyłem ci, kiedy powiedziałeś te wszystkie rzeczy. Naprawdę wierzyłem, że wiesz o mnie więcej niż ja.

Zdradziłem się dla mężczyzny, którego myślałem, że znam, mężczyzny, którego potrzebowałem. Złamałem własne serce, kochając cię, próbując cię zrozumieć i dając ci drugą szansę.

Złamałem serce, kiedy zacząłem wierzyć, że jesteś cenniejszy ode mnie. Sprawiłeś, że uwierzyłem, że nie dam rady zrobić tego sam. Sprawiłeś, że uwierzyłem, że potrzebuję Cię, abyś czuł, że jestem godny.

Nigdy się nie spotykaliśmy, ale wciąż złamałeś mi serce

Ze szczęśliwej kobiety stałam się kobietą o złamanym sercu. Stałem się taki pusty w środku. Czułem się tak uwięziony przez własne uczucia, a ty zawsze starałeś się, aby było jeszcze gorzej.

Przez swój brak troski, minimalizując moje uczucia i ignorując moje potrzeby, zadawałeś mi ból.

Nie dbałeś o mnie, dbałeś tylko o siebie. Czułeś się bezpieczny, kiedy mnie kontrolowałeś.

Kiedy zdałem sobie sprawę, że moja nędza jest spowodowana twoim egoizmem, a nie moją niewydolnością, w końcu miałem siłę, by iść dalej. Zajęło mi to chwilę, ale stałem się na tyle silny, że cię zostawiłem.

Tak trudno było uwierzyć, że to ty zraniłeś mnie najbardziej. Mój mózg i serce nie chciały tego zaakceptować.

Teraz chcę odzyskać moje serce tak, jak było. Chcę, żeby był cały i zdrowy.

Nie pozwolę, by moje serce cierpiało z powodu kogoś, kto nawet mnie nie kochał, dla kogoś, kogo to nie obchodziło.

Nie obchodzą mnie twoje przeprosiny i nie obchodzą mnie twoje uczucia. Jest za późno. Miałeś swoją szansę i schrzaniłeś ją.

Zaczynam wszystko od nowa. Dbam o siebie i swoje serce. Obiecałem sobie, że moje serce jest najcenniejszą rzeczą, jaką mam i nie zamierzam go oddać, chyba że ktoś naprawdę na to zasługuje.

Nie dam się nikomu, kto nie udowodni, że jest godny mojej miłości, kimś, kto traktuje mnie jakbym nie miał własnego rozumu.

Chcę kogoś, kto będzie walczył o moją miłość i będzie się o mnie troszczył, jakbym była ostatnią dziewczyną na ziemi.

Chcę kogoś, kto rozpozna i potwierdzi moje uczucia, nie sprawiając, że poczuję się szalony.

Wreszcie, chcę kogoś, kto sprawi, że będę czuł się bezpiecznie, aby kochać w pełni, nie martwiąc się, czy moja miłość zostanie odwzajemniona.

Do tego czasu będę siebie kochał i uzdrowię się, wiedząc, że zasługuję na to, by być kochanym takim, jakim jestem i nie potrzebuję mężczyzny, żeby to udowodnić.