Błagam Cię, proszę, zostaw mnie

Nie mogę już tego robić. Nie mogę dalej przeżywać tych samych chwil. Nie mogę dalej biec w tym błędnym kole, które nigdy się nie skończy.

Proszę, proszę, zostaw mnie.

Nie mogę pozwolić, aby moje serce ścisnęło się, jakby było przykute drutem kolczastym. Nie mogę już pozwolić, żeby to krwawiło. Nie mogę pozwolić, żebyś mnie skrzywdził. Nie mam już siły, żeby to znieść. jestem słaby.

Kiedyś byłem silny. Kiedyś wiedziałem, czego chcę. Kiedyś żyłem.

Błagam cię, nie pisz do mnie więcej

Proszę, proszę, zostaw mnie.

Nie mogę ciągle dawać ci drugiej szansy i nie mogę dalej udawać, że tak powinniśmy być. Jesteś pomyłką.

Jesteś moim największym błędem. Jesteś tym, czego najbardziej żałuję.

Nie mogę pozwolić, żebyś mnie zniszczył. Mój umysł już tego nie zniesie. Jestem zmęczony. Mój umysł jest chory, a moje ciało podąża za nim.

Proszę, zostaw mnie.

Do człowieka, który zostawił mnie na podłodze, błagając go o pozostanie

Nie mogę dłużej znieść twojego krzyku i twoich obelg. Nie mogę znieść kolejnego koszmaru, w którym jesteś gwiazdą.

Nie mogę się budzić zlana zimnym potem, ponieważ moje koszmary są prawdziwe.

To tak, jakbym nigdy się nie obudził. Nawet kiedy śnię, śnię, że rozdzierasz mnie na strzępy.

Proszę, proszę, zostaw mnie.

Nie mogę pozwolić ci się ze mną bawić. Nie mogę dalej żyć według twoich zasad. Nie mogę zaakceptować twojego chorego umysłu.

Nie odpowiadam za twoje niepewności i rozczarowania. Dlaczego miałbym ponieść konsekwencje?

Do człowieka, który zostawił mnie na podłodze, błagając go o pozostanie

Proszę, proszę, zostaw mnie.

Za każdym razem, gdy wpadasz w swoje ciemne miejsce, musisz to wszystko załatwić. Jestem twoją ofiarą. Jestem tym, który przyjmuje cały ból.

A kiedy skończysz, czujesz się dobrze. I czuję, że mała część mnie odeszła na zawsze.

Krok po kroku sprawiasz, że znikam.

Proszę, proszę, zostaw mnie.

Zostaw mnie i daj mi jeszcze jedną szansę na życie.

Daj szansę wyzdrowienia, daj mi szansę na ponowne pokochanie.