Powoli zaczynam zdawać sobie sprawę, że już nie pierdolę

Powoli zaczynam zdawać sobie sprawę, że nie powinienem dwa razy myśleć o ludziach, którzy o mnie nie dbają. Nie pójdę o krok dalej dla każdego, kto na to nie zasługuje. Do tej pory robiłem odwrotnie - za każdym razem.

Poświęciłem swój czas i miłość niewłaściwym ludziom. Kiedy były dla mnie ciężkie czasy i potrzebowałem ich pomocy, w zamian otrzymałem tylko odrzucenie.

Zdałem sobie sprawę, że nie powinienem był tracić czasu na jednostronną miłość i niezdrowe toksyczne związki. Te relacje mnie zniszczyły. Ludzie na drugim końcu tej historii wykorzystali mnie i rzucili mną jak używanym mopem, kiedy skończyli.

Skończyłem stawiać wszystkich na pierwszym miejscu, kiedy cały czas jestem na drugim miejscu. Ci ludzie nie dostaną ze mną kolejnej szansy - już nie. Dałem innym wszystko, co mam i teraz nie mam nic. To nie jest życie, jakiego pragnę dla siebie i powoli zaczynam to sobie uświadamiać.

13 rzeczy, które należy wiedzieć przed nawiązaniem związku na odległość

Zdałem sobie sprawę, że chcę być tym, kim jestem, a nie tym, kim chcą mnie inni. Chcę łamać zasady. Chcę zaprzeczyć wszystkiemu, czego nie uznam za słuszne. Chcę złamać te wszystkie głupie zasady, które ktoś wymyślił, żeby było im łatwiej. Cóż, nie jest to dla mnie łatwiejsze. Zrobię to po swojemu.

Chcę pokazać światu swoje uczucia i nie ukrywać ich, jakby były czymś, czego muszę się wstydzić. Chcę pokazać światu, że mam silny i zdeterminowany umysł, ale miękkie i kochające serce. Nie chcę chować się za swoją surową powierzchownością tylko dlatego, że ktoś mi powiedział, że tak jest łatwiej - żebym nie został skrzywdzony.

Cóż, chcę być zraniony. Chcę popełniać błędy. Chcę żyć w głupich związkach, głupich błędach. Chcę popełniać błędy, bo inaczej nigdy się na nich nie nauczę. Byłbym ignorantem życia i to nie ja.

Chcę płakać, ponieważ jestem smutny i chcę się uśmiechać, ponieważ jestem szczęśliwy. Nie chcę udawać, że jestem kimś, kim nie jestem. Powoli zaczynam zdawać sobie sprawę, że nie obchodzi mnie już żadna z tych rzeczy.

Powoli uczę się żyć bez ciebie

Skończyłem się stresować rzeczami, które nie są dla mnie ważne. Zdałem sobie sprawę, że nie zostałem sprowadzony na ten świat po to, aby wszystkie krzywdy zamienić w prawa dla dobra innych ludzi. To nie jest moja misja. Za każdym razem, gdy to robiłem, w jakiś sposób byłem oszukiwany.
Zdałem sobie sprawę, że nie jestem odpowiedzialny za życie innych ludzi. Nikt nie dba o mnie, dlaczego miałbym dbać o innych? Jedyną rzeczą, jaką otrzymałem, czyniąc innych szczęśliwymi przez cały czas - a ich życie jak najbardziej znośnym - było ignorowanie własnego życia.

Zdecydowałem, że odetnę każdego, kto sprawia, że ​​jestem nieszczęśliwy i niezadowolony. Wiem, że nie będzie to tak łatwe, jak powiedziałem na początku, ale jestem pewien, że dostanę podziękowanie od siebie w przyszłości.

Powoli zaczynam zdawać sobie sprawę, że zasłużyłem na wszystko, co mam. Nikt mi go nie dał bez konkretnego powodu. Całe życie ciężko pracowałem i starałem się być najlepszą wersją siebie. Teraz zaczynam zdawać sobie sprawę, bez fałszywej skromności, że mój plan się powiódł.

Zdałem sobie sprawę, że moja opinia ma znaczenie. Zrozumiałem, że nie jestem zagubioną i niewidzialną twarzą w tłumie. Jestem tym, którego zauważysz pierwszy.

Wiem, kim chcę być. Wiem, w jakim kierunku chcę iść. Nie ma dosłownie nikogo, kto mógłby mnie sprowadzić z mojej ścieżki. Wiem, jak pracować nad swoją karierą i jak osiągnąć to, o czym marzyłem przez całe życie. Wiem, że nie dotrę tam z dnia na dzień. Osiągnięcie wszystkiego, czego pragniesz, wymaga ciężkiej pracy i wytrwałości.

Powoli zaczynam zdawać sobie sprawę, że otaczają mnie dupki. Otaczają mnie ludzie, którym nie zależy na nikim ani na niczym. Chcę, aby oszczędzono im zatruwania mnie swoimi toksycznymi myślami i mówienia, że ​​nie jestem wystarczająco dobry, że nie dam rady.

Powoli uczę się żyć bez ciebie

Skończyłem kłamać i udawać, że nic mi nie jest, kiedy nie. Chcę być sobą. Jeśli czuję się jak gówno, chcę być w stanie czuć się jak gówno bez nikogo osądzającego mnie. Chcę być tym, kim jestem.

Najważniejszą rzeczą, z której zdałem sobie sprawę, jest to, że muszę ograniczyć swoje przebaczenie, ponieważ niektórzy ludzie nie zasługują na wybaczenie, niektórzy nie zasługują na drugą szansę. Zrozumiałem, że wolno mi być rozczarowanym i wolno mi pisać gorzkie teksty, takie jak ten. Mogę uśmierzyć ból lub zatrzymać go w sobie. Mogę robić wszystko, co uważam za słuszne.