Pozwól mu odejść i się trzymać

To trudne, ale będziesz musiał to zrobić. Musisz go wypuścić.

Wiem, że ból związany z brakiem kogoś jest czasami trudniejszy niż trzymanie się kogoś i ponowne zranienie. I tak będziesz musiał to zrobić.

Nie ma sensu trzymać się rzeczy, które cię ranią. To, co nas niszczy, nie jest miłością.

Dlatego musisz odpuścić, aby uratować jedyną osobę, którą możesz uratować - siebie.

Pozwól mu odejść i trzymaj się

Musisz chronić swoje serce. To, czego ci brakuje, to nie on, to tylko twoje wspomnienia z dobrych dni i tego, jak było.

Moment, w którym zaczynamy myśleć o tym, jak było kiedyś, jest często momentem, w którym nieumyślnie przyznajemy się do porażki.

Wspominanie dawnych czasów jest jednym z dowodów na to, że coś w związku jest nie tak.

Zmieniamy się, a wraz z wiekiem jesteśmy mniej naiwni. Łatwiej jest dostrzec toksyczne wzorce, gdy jesteś trzeźwy z zauroczenia.

Pozwól mu odejść i trzymaj się

Dlaczego miałbyś trzymać się kogoś, kto nie jest tego wart - kogoś, kto cię nie docenia lub nie rozumie?

Dlaczego miałbyś trzymać się czegoś, co wiesz głęboko w swoim sercu, nie jest dla ciebie właściwe?

Czasami boimy się przyznać, że to, co kiedyś nazywaliśmy miłością, wcale nie jest miłością.

Zaryzykowaliśmy wszystko, czym jesteśmy i ostatecznie zatraciliśmy się dla czegoś, co nie było nawet prawdziwe.

Czas spojrzeć na to z odpowiedniej perspektywy. To, co ci się przydarzyło, nie jest przekleństwem. To nie są tragedie.

Pozwól mu odejść i trzymaj się

Wszystko, co nam się przydarza, jest doświadczeniem uczenia się. Jeśli nie podoba nam się to, gdzie jesteśmy, możemy odejść. To obejmuje jego.

Postęp nigdy nie jest wynikiem doskonałego życia. Jest wynikiem niepowodzeń, bólu i naszej chęci uczenia się na nich.

To, co ci się przydarzyło, popycha w innym kierunku. Lepszy kierunek.

Od czasu do czasu życie stawia przed nami przeszkodę, aby przypomnieć sobie, dokąd zmierzamy.

Rozejrzeć się. Czy tego chcesz? Niekończące się myślenie o tym, co by się stało, gdybyś choć raz stanął w obronie siebie?

Daj sobie szansę. Jesteś silną kobietą, nawet jeśli nie tak o sobie teraz myślisz.

Odpuszczenie to akt odwagi. Ta nadzieja, którą czujesz w sobie, która nie pozwoli Ci odejść - zachowaj ją dla siebie.

Przestań narażać swoją wartość. Porzuć wątpliwości. Zaufaj swojej intuicji. Zdecyduj się wysłuchać siebie i zobacz, co się stanie.

Przyznanie sobie prawdy jest zawsze najtrudniejsze. Musisz przyznać, że jesteś jedyną osobą, która może cię uratować. I zgadnij co? To znaczy, że dasz radę.

Ta sama pasja i determinacja, które sprawiły, że walczyłeś o swój związek, teraz przekształcą Cię w najlepszą wersję siebie. Po prostu pozwól sobie być tym, kim jesteś.

Otwórz oczy i zobacz, że wystarczy. Unikanie bólu i nieprzyjemnych emocji nie jest odwagą; stoi przed nimi.

Uprawa nie jest wygodna, ponieważ jest nowa. To coś, czego jeszcze nie odkryłeś. To nie jest bezpieczne. Mówi nie, żeby się bać i wkraczając w coś, co cię ulepszy.

Przestań szukać rzeczy, których potrzebujesz, we wszystkich niewłaściwych miejscach, kiedy możesz znaleźć to wszystko w sobie. Jesteś tym, którego potrzebujesz.

Kiedy się znajdziesz, przyjdzie właściwa osoba. Nie możesz zostać ukończony, gdy się zgubisz, i nie możesz ukończyć innych, gdy nie ma ciebie.

Kiedy stoisz dumnie z tego, kim jesteś, wtedy właściwa osoba może cię zobaczyć.

Trzymaj się, bo to najcenniejsza rzecz, jaką masz. Jesteś niezastąpiony, wyjątkowy i wystarczająco dobry, jak jesteś.

Za milion lat nie będzie kogoś takiego jak ty. Zrób światu przysługę i ceń siebie.

Upewnij się, że nic nie stoi Ci na drodze. To, co powstrzymuje cię od posiadania tego, czego chcesz, to odpuszczenie.

Puszczenie go. Odpuszczenie oczekiwania. Pozbycie się wątpliwości.

To, co cię zbliża, to decyzja, że ​​jedyną rzeczą, o którą będziesz walczyć, jesteś ty. Ponieważ nie zasługujesz na mniej.

Walki i ból to pobudki. Zacznij teraz, wykorzystaj to, co najlepsze i proszę:

„Daj mu odejść; trzymaj się.”(Shrijan Shreyaans)