Pewnego dnia ktoś ci podziękuje za wypuszczenie mnie

Pewnego dnia, kiedy o mnie zapomnisz, nie zapomnę o tobie.

Nadal myślę, że byłoby lepiej, gdybyś był na tyle mężczyzną, żeby o mnie walczyć. Ale byłeś wszystkim, ale silnym.

Byłeś tylko tchórzem, który zrezygnował ze mnie, kiedy wpadliśmy na pierwszy wybój na drodze.

Widzisz, nigdy nie chciałeś podejmować żadnych wysiłków, aby poprawić sytuację. Zawsze byłeś człowiekiem, który po prostu płynął z nurtem, nie chcąc poprawiać swojego życia. To samo było z naszą miłością.

Przepraszam, że nie pozwolę ci odejść

Na początku oszukałeś mnie swoimi słodkimi słowami, że mnie kochasz i że nigdy nie pozwolisz mi odejść. Dla ciebie byłem bohaterem, który przyszedł, aby cię uratować przed błędami, które popełniłeś w przeszłości.

Byłem osobą, która wyciągnęła rękę, gdy byłeś na dole, aby ci powiedzieć, że bez względu na to, co się stanie, zawsze jest światło na końcu tunelu.

Wiesz, zawsze byłem przy tobie, kiedy mnie potrzebowałeś, ale brutalna prawda jest taka, że ​​nigdy nie byłeś tam, kiedy cię potrzebowałem.

Kiedy patrzę wstecz, zdaję sobie sprawę, że przez cały nasz związek tylko ja próbowałem. Nie wkładasz żadnego wysiłku, abym poczuł się wyjątkowo.

Nigdy nie czułam się z tobą piękna. Nigdy nie czułem się z tobą pożądany. Nigdy nie czułam się z tobą szczęśliwa. A przede wszystkim nigdy nie czułam się z tobą kochana. Ale za każdym razem, gdy decydowałem się odejść, zakładałeś ponownie maskę sceniczną i oszukiwałeś mnie swoimi słowami.

Byłeś głupi, że pozwoliłeś jej odejść

Powiedziałbyś, że mamy coś wyjątkowego i że tu i tam można wprowadzić rutynę.

A ja, ślepy w miłości, kupiłem całe twoje gówno i nadal żyłem życiem, którego nie lubiłem.

Ale w głębi duszy wiedziałem, że będę się źle czuł, jeśli cię zostawię. Więc wciąż dawałem ci drugą szansę. I za każdym razem wysadziłbyś każdego z nich.

W ten sposób zmusiłeś mnie do rezygnacji z ciebie.

Nie chciałem być jedynym, który kochał i jedynym, który próbował polepszyć sytuację. Do tanga trzeba dwojga i tym razem zostałem sam. I nagle nic nie miało już sensu.

Twoje obietnice, że się zmienisz, nie były już dla mnie ważne. Twoje słodkie słowa stały się najbrzydszymi słowami, jakie od kogoś słyszałem.

Byłeś głupi, że pozwoliłeś jej odejść

A twoje uściski i pocałunki były czymś, o czym chciałem zapomnieć.

Więc zrobiłem. W dniu, w którym pozwoliłeś mi odejść, w końcu mogłem oddychać. Czułem się żywy - że znowu jestem właścicielem swojego życia.

Po tylu latach smutku z tobą w końcu zobaczyłem uśmiech na mojej twarzy. Był mały, ale opłacalny. A przede wszystkim oznaczało to, że znów będę mógł być szczęśliwy.

Jest jedna rzecz, za którą muszę Ci przyznać. Zrobiłeś coś, przed czym zawsze się wahałem: w końcu pozwoliłeś mi odejść.

Puściłeś całą miłość i przywiązanie, które miałem ci do zaoferowania. Odpuszczasz każdą szansę, by żyć prawdziwą miłością. Odpuszczasz jedyną szansę na szczęście. I nie mam co do tego ostrych uczuć.

W końcu zrobiłeś coś dobrego dla nas obojga.

Po prostu jest mi przykro, że nigdy nie widziałeś, ile było we mnie miłości.

Przykro mi, że przez cały czas myślałeś, że nie jestem wart. I wszystko, czego kiedykolwiek chciałem, to żebyś poświęcił mi trochę uwagi. Chciałem być najważniejszą osobą w Twoim życiu, ale nigdy mi się to nie udało.

Teraz, kiedy wszystko się skończy, chcę ci tylko podziękować za to, że mnie wypuściłeś. Ale to nie ja powiem ci te słowa. Kiedy w moim życiu pojawi się właściwa osoba, zobaczy, jaka jestem kochająca i opiekuńcza.

Zobaczy, że byłem osobą, której szukał przez całe życie.

Zobaczy, że jestem kobietą, którą można kochać, a kiedy to zrobi, podziękuje ci za wypuszczenie mnie!