Dlaczego nauczyłem się być niedostępny (i Ty też powinieneś!)

Nie, nie będę siedzieć na szczycie schodów z nadąsanymi rękami skrzyżowanymi! Nie jestem już dzieckiem. Nie będę cię ignorować, bo cię nie lubię. Nie będę grał w gry z nikim. Wyrosłem z tego okresu mojego życia. Jestem teraz znacznie mądrzejszy, znacznie bardziej dojrzały.

Pamiętam, kiedy byłem jeszcze dzieckiem, mama odmówiła kupienia mi lalki. Może nie miała dość pieniędzy, może nie zasłużyłem na to. W każdym razie powiedziała mi NIE. Oczywiście, jak każde dziecko, weszłam po schodach do swojej sypialni i rzuciłam się na nie wbrew.

Byłam zraniona, ponieważ brak lalki to ogromny problem, gdy jest się małą dziewczynką. Mógłbym równie łatwo iść do swojego pokoju i cierpieć w ciszy, ale nie, zdecydowałem się usiąść na szczycie schodów, aby mama mogła zobaczyć mnie i mój ból.

Po tym, jak mnie złamał, uczynił mnie niedostępnym dla innych

Ignorowałem ją, udawałem, że jestem sam, cierpiałem, ponieważ nie dostałem tego, czego chciałem. Oczywiście, następną rzeczą, która się wydarzyła, było to, że dostałem lalkę. Moja mama nie mogła znieść, że tak mnie obserwuje.

Ale rzeczy już tak nie działają. Nie mogę dostać tego, czego chcę, będąc niedostępnym dla wszystkich, ignorując wszystkich. A co najważniejsze, nie powinienem. To nie jest w porządku.

Teraz nadszedł czas, aby dorosnąć i coś zdecydowałem.

Jestem naprawdę cholernie zmęczony tym, że zawsze jestem przy każdym, kto mnie potrzebuje, bez względu na to, czy na to zasługują, czy nie. Jestem tak cholernie zły na siebie, że ignoruję swoje życie, by zadowolić kogoś innego.

Co ze mną? Nie, to nie jest samolubna rzecz do powiedzenia. Naprawdę, a co ze mną? A ty?

15 Charakterystyka mężczyzn niedostępnych emocjonalnie

Co się dzieje, kiedy potrzebuję pomocy, kiedy nie mogę już tego znieść, bo pękam w szwach, zaraz wybuchnę. A co z moim wolnym czasem, moimi spacerami na łonie natury, moim miejscem pod słońcem?

Doszedłem do osoby, którą kocham. Rozpadałem się, a jednak jego problemy były o wiele większe niż moje. Musiałem stłumić to, co mnie dręczyło i skupić się na nim. Musiałem zapomnieć, że moje życie się rozpadało, ponieważ czuł się przygnębiony.

Zawsze czuł się przygnębiony; zawsze miał problemy. Nic w jego życiu nie mogło być nigdy dobre, a co dopiero wspaniałe. Wtedy zdałem sobie sprawę z czegoś…

Czy nie mam luksusu, aby zatrzymać się i pomyśleć o sobie przez chwilę? Czy to zawsze musi dotyczyć kogoś innego?

Wiesz, jestem wojownikiem. Idę przez życie i nigdy nie załamuję się pod presją. Zawsze staram się robić więcej i osiągać więcej. Sukces daje mi impuls, którego potrzebuję, a pomyślnie zakończone wyzwania sprawiają, że jestem tym, kim jestem.

15 Charakterystyka mężczyzn niedostępnych emocjonalnie

Mogę zdjąć każdego i wszystko, jeśli chcę, ponieważ nie jestem osobą, która rezygnuje. Więc dlaczego miałbym marnować czas i energię na kogoś, kogo to nie obchodzi? Na kogoś, kto nigdy nie zadał sobie pytania, jak czują się inni ludzie wokół niego?

Dlatego postanowiłem nauczyć się być niedostępnym. Ale niedostępne tylko dla ludzi, którzy wysysają ze mnie do sucha, którzy wysysają moją energię i sprawiają, że czuję się jak kupa gówna.

Zdałem sobie sprawę, że ważnym kluczem do szczęśliwego życia jest usunięcie wszystkich ludzi, którzy sprawiają, że czujesz się źle. Trzymać je jak najdalej. Uświadomiłam sobie, że nie potrzebuję nikogo, żeby wkroczył w moje życie, żeby na początku było ładnie, a po zrobieniu bałaganu odejść.

Nie muszę i nie będę czuł się przygnębiony i złamany tylko dlatego, że ktoś zdecydował, że ma prawo bawić się moimi uczuciami, a następnie odejść.

Nauczyłem się z czasem i doświadczyłem, jak to jest być otoczonym przez ludzi, których nie obchodzi, czy cię stracą, czy nie. Dojście do tego uświadomienia sobie zajęło mi dużo czasu i łez, ale dziękuję Bogu, że to zrobiłem.

W przeciwnym razie nadal tkwiłbym w życiu, w którym nie chcę żyć z ludźmi, których nie chcę wokół siebie.

Nadal byłbym tym, który dzwonił, wysyłał SMS-y i został całkowicie zignorowany. Nadal będę tym, który zawsze tam był, bez względu na to, co się działo w moim życiu.

Nadal byłbym naiwny, nadal pozwalałbym im mnie wykorzystać. Nadal pozwoliłbym im nie doceniać mnie i chodzić po mnie, dopóki nie znaleźli czegoś lepszego i nie wyszli.

Nauczyłem się pozwolić im odejść i przerwać cykl ich powrotu w moim życiu.

Nauczyłem się stawać niedostępnym, bo to jedyny sposób na przełamanie schematu witania niepotrzebnych ludzi w moim życiu i puszczania ich w chaos, by potem odejść.

Stałem się selektywnie niedostępny, ponieważ zdałem sobie sprawę, że moje życie nigdy się nie zmieni, jeśli sam go nie zmienię. Nauczyłem się, że będąc niedostępnym, staję się bardziej dostępny dla ludzi, którzy naprawdę na to zasługują.