Nigdy nie zostawiłeś siniaków na moim ciele, ale na moim sercu

Nie sądzę, żebym kiedykolwiek wyobrażał sobie, że jestem złamany przez kogoś, z kim byłam gotowa spędzić życie. Wiesz, wierzyłem, że kiedy już znajdziesz swoją drugą połówkę, to wszystko. Wszystko inne się układa i jesteś szczęśliwy. Macie walki, macie bitwy do stoczenia, ale jesteście razem i tylko to się liczy. Walczycie razem, marzycie razem i oddychacie razem. Na tym polega miłość, prawda?

Ale chodzi o to, że nigdy nie byłem twoim prawdziwym. Przede wszystkim nigdy nie mieliśmy miłości.

Nigdy mnie nie uderzyłeś, ale nadal udało ci się mnie skrzywdzić. Słowa bolą bardziej niż pięści. Ból trwa i trwa. Wraca i cię prześladuje. Nawet jeśli jesteś daleko od osoby, która cię skrzywdziła, ból nadal istnieje. Wciąż słyszysz ich głos odbijający się echem w twoim umyśle, krzyczący na ciebie, że nie jesteś wystarczająco dobry. Krzycząc, jak bardzo jesteś porażką, że nigdy nie dasz rady samodzielnie.

Nigdy mnie nie uderzyłeś, ale twoje słowa były ostrzejsze niż jakikolwiek nóż, silniejsze niż jakakolwiek pięść. Przez wszystkie te chwile naśmiewałeś się z mojego ciała, z mojego głupiego, małego umysłu, z mojego delikatnego serca; wszystkie są wyryte w mojej duszy. To był ciężar, który przygniatał mnie do ziemi, ale teraz noszę je jak odznaki honoru.

Kiedy wyszedłeś, zabrałeś ze sobą moje serce

Nigdy nie złamałeś mi kości, ale udało ci się złamać mi ducha. Powtarzałem sobie, - On cię nigdy nie uderzył, myślisz, że to nie jest to. Próbowałem przekonać siebie, że to, co mieliśmy, nie było nadużyciem - to był tylko nierówny odcinek drogi. Jakie to smutne, że musiałam się przekonać, że mnie kochasz. Jakie to smutne, że musiałem usprawiedliwić twoje zachowanie do tego stopnia, że ​​nie wiedziałem już, co było prawdą.

Za każdym razem, gdy przepraszałem za coś, o co mnie oskarżasz, traciłem część siebie. Za każdym razem, gdy milczałem, wołanie o pomoc mnie ogłuszało. Za każdym razem, gdy spełniałem Twoje życzenia, moje znikały. Nie miałem już nadziei, już nie wierzyłem i już nie śniłem. Tyle straciłem, ale wciąż wierzyłem, że mam wszystko.

Nigdy nie zraniłeś mojego ciała, ale zraniłeś moje serce. To, co mi zrobiłeś, jak mnie potraktowałeś, jest nie do opisania. Jak twoja toksyczna miłość mnie odurzyła, jak twoja chciwość odebrała mi części, nie dlatego, że ich potrzebowałeś, tylko dlatego, że mogłeś. Jak twoje manipulacje sprawiły, że pomyślałem, że tak wygląda miłość, tylko po to, by znaleźć się zupełnie sam, kiedy będziesz miał dość. Jak beznadziejny byłem, kiedy odeszłaś, ponieważ wierzyłem w każde słowo, które mi powiedziałeś. Wierzyłem, że nie wystarczy mi i nigdy nie znajdę nikogo takiego jak ty.

Boże pomóż mi, w tej chwili tylko o to proszę. Nigdy nie chcę czuć się tak, jak czułem się z tobą. Nigdy nie chcę czuć się jak statysta w moim własnym filmie. Nigdy nie chcę czuć się nieistotny we własnym związku. Nigdy nie chcę czuć się samotny obok osoby, którą kocham. Nigdy więcej.

Nigdy nie używałeś pięści, ale twoje słowa były więcej niż wystarczające. Twoje słowa złamały mnie od środka. Ciało może leczyć, ale dusza potrzebuje czasu i miłości. Wystarczyło mi każdą uncję siły, by po prostu wstać. Lata zajęło mi naprawienie szkód, które wyrządziłeś. Lata zajęło mi przestanie słyszeć twój głos w mojej głowie, przestać widzieć twoją uśmiechającą się twarz za mną, ilekroć patrzę w lustro; przestać widzieć osobę, którą chciałeś, żebym zobaczył, a zamiast tego zobaczyć mnie takim, jakim naprawdę jestem.

W końcu to ty zostałeś pozostawiony, a nie ja

Ponieważ nie jestem słaby. Nie jestem ani za dużo, ani za mało. Nie zgadzam się na ponowne poddanie się Twoim słowom. Nie pozwolę ci więcej mnie zranić. Ponieważ w końcu wiem, kim jesteś i wiem, kim jestem. Jesteś po prostu niepewnym siebie mężczyzną, który potrzebuje przemocy, aby poczuć się kimś ważnym. A ja jestem piekielną wojowniczką z jej własną historią przetrwania. I cóż to za zaciekła historia.