6 rozdzierających serce lekcji, których nauczyłem się po utracie bratniej duszy

Spotkałem swoją bratnią duszę. Zakochałem się w nim od chwili, gdy go spotkałem. Byliśmy dla siebie idealni. Od samego początku oboje wiedzieliśmy, że mamy się spotkać i być razem.

Śmialiśmy się razem; płakaliśmy razem. To było wszystko, o czym kiedykolwiek marzyłem. Ale niestety nie trwało to tak długo

Nie mogliśmy być razem. Nie mogliśmy być razem.

Nie potrafię nawet wyjaśnić, jak złamane serce spotkało Twoją bratnią duszę i wkrótce potem go straciłem.

Życie

8 lekcji, których nauczyłem się po złamaniu serca

Kiedy w końcu zdałem sobie sprawę, że nasza sytuacja nie może skończyć się szczęśliwie, osiągnąłem punkt krytyczny w moim życiu. Rozpadałem się i nie mogłem się podnieść. Nie miałam powodu, żeby iść dalej, ponieważ moje życie nie było warte życia bez niego.

Naprawdę myślałem, że moje życie się skończyło. Myślałem, że szczęście mnie znalazło i przeszło obok mnie.

Na szczęście odskoczyłem od horroru, z którym miałem do czynienia - horroru życia bez niego. Po raz kolejny udało mi się odnaleźć w życiu cel i radość.

To było trudne. Był to okres w moim życiu pełen łez i rozpaczy. Ale kiedy osiągniesz dno, jedyne miejsce, do którego można się udać, to góra. W międzyczasie odkrywasz siebie na nowo i nauczysz się doceniać osobę, którą jesteś.

Oto, czego nauczyłem się po utracie bratniej duszy:

Ona i on są w jej umyśle

Kiedykolwiek się zakochałem, zatracałem się, dopóki nie nauczyłem się tych 9 lekcji

1. Miłość znów cię odnajdzie

Życie toczy się dalej. Nie utkniesz w tej chwili. Nie będziesz nieszczęśliwy do końca życia. Wyleczenie zajmie trochę czasu. Trudno będzie przejść dalej, ale dasz radę.

W tej chwili może się to wydawać trudne i niemożliwe, ale później, kiedy spojrzysz wstecz, zobaczysz, że nie było tak źle. Zobaczysz, jak to doświadczenie uczyniło cię silniejszym i lepszym.
Życie toczy się dalej i nie możesz go zatrzymać. Nic nie możesz na to poradzić.

Twoje życie się nie zaczęło i nie kończy na bratniej duszy. Każdy dzień mija i czujesz się o cal lepiej, aż do momentu, w którym nie czujesz już bólu.

2. Wspomnienia pozostaną

Nigdy o nim nie zapomnisz. Bez względu na to, ile lat minie, zawsze będziesz mieć wspomnienia. To jest najtrudniejsza część odpuszczenia swojej bratniej duszy. Za każdym razem, gdy poczujesz smutek w swoim życiu, wrócisz, wyobrażając sobie czasy, kiedy byłeś z nim szczęśliwy.

Pójdziesz w bezpieczne miejsce, w którym miałeś swoją bratnią duszę, i trudno będzie odpuścić wspomnienia. Ale wspomnienia nie mogą cię prześladować tak długo. Pojawiają się w momentach twojej słabości, a gdy tylko się z niej wyrwasz, te wspomnienia znikają.

3. Staniesz się inną osobą

Nigdy nie poczujesz tego samego po utracie bratniej duszy. Część ciebie zniknie wraz z nim. Ale to nie jest złe. Pozwolisz odejść tej części siebie, tak jak puszczasz osobę, z którą nie możesz być.

Ona i on są w jej umyśle

Kiedykolwiek się zakochałem, zatracałem się, dopóki nie nauczyłem się tych 9 lekcji

Wtedy zaczyna się odkrywanie na nowo. Następnie uczysz się i budujesz kolejną część siebie. Znajdziesz rzeczy, które cię uszczęśliwiają, i wypełnisz tę wielką pustkę, którą miałeś po tym, jak go straciłeś.

Staniesz się inną wersją siebie, a nawet lepszą. To dlatego, że urosłeś i nauczyłeś się tak dużo od złamanego serca. Teraz wszystko wygląda o wiele jaśniej, ponieważ wiesz, kim byłeś i kim się stajesz.

4. Jesteś o wiele silniejszy niż myślisz

Kiedy się pożegnaliśmy, mój świat się rozpadł. Nawet do dziś pamiętam ten czas jako jedną wielką rozmycie. Byłem chodzącym trupem.

Ale nie pozostawałem w tym nastroju długo. Ruszyłem dalej, ponieważ nie miałem innego wyboru. Czas mijał i ja też musiałem iść dalej.

Dopiero wtedy, gdy uderzyło mnie coś takiego, zdałem sobie sprawę, że mam w sobie tyle siły. Po odczuciu tak wielkiego bólu i poradzeniu sobie z taką stratą, podniosłem się i ruszyłem dalej z życiem. Miałem to w sobie i nawet wtedy nie zdawałem sobie z tego sprawy.

5. Czasami miłość po prostu nie wystarczy

Tak bardzo się kochaliśmy. Ale dla nas miłość nie wystarczyła. Spotkaliśmy się w zupełnie złym momencie naszego życia. Znajdowaliśmy się na różnych etapach życia w czasie, który nie mógł być bardziej nietypowy. Musieliśmy iść różnymi drogami, mimo że chcieliśmy być razem.

Kochaliśmy się. Mieliśmy być ze sobą, ale nie wybraliśmy siebie. Nie chcieliśmy się angażować, ponieważ bycie razem zraniłoby tak wielu ludzi wokół nas. Nie mogliśmy być tak samolubni.

6. „Jeden” nie istnieje, tylko bardziej odpowiedni w tym czasie

Byliśmy bratnimi duszami, ale to nie znaczyło, że zgadzaliśmy się na wszystko. Kochaliśmy się i czuliśmy, że możemy się kochać do dnia śmierci, ale to nie znaczyło, że byliśmy idealni.

Kłóciliśmy się, ponieważ oboje mieliśmy własne opinie. Ale piękno tego polega na tym, że pomimo naszych różnic wiedzieliśmy, jak znaleźć drogę do siebie nawzajem i zrozumieć się nawzajem. Udało nam się.

Nigdy nie spotkasz osoby takiej jak Ty. Nigdy nie spotkasz kogoś, kto nie zgadza się z Twoimi punktami lub nie argumentuje za swoją sprawą. Nie musisz być taki jak ta osoba i to jest w porządku.

Wiele osób jest zgodnych, ale na wiele różnych sposobów. Chodzi o to, czy we właściwym czasie znajdziesz od kogoś odpowiednią rzecz, której potrzebujesz. Jeśli tak, to ta osoba jest „Jedyną”.