Z twojego powodu straciłem siebie

Zatraciłem się w każdym pojedynczym wysiłku, żebyś mnie pokochał.

Zgubiłem się, bo starałem się zaspokoić Twoje potrzeby. Wybrałem twoje szczęście zamiast mojego i pomyślałem, że to była dobra decyzja.

Bo kiedy kogoś kochasz, jego szczęście jest ważniejsze niż twoje, prawda? Straciłem siebie za każdym razem, gdy mówiłem tobie „tak”, ponieważ mówienie tobie „tak”, mówiłem sobie „nie”.

Zgubiłem się w mgnieniu oka, zanim zdałem sobie sprawę, że jestem zdruzgotany i że wszystko jest w bałaganie.

Dlatego ją straciłeś

A najgorsze w całej tej historii jest to, że widziałeś jak robię to sobie, ale nigdy nie otworzyłeś ust, żeby mi powiedzieć, że powinienem być czujny.

Nigdy nie pokazałeś mi, że nie jest dobrze tracić siebie, bo zakochałeś się we mnie takim, jakim byłem.

Pamiętam, że w każdej chwili byłem pełen pasji, zmotywowany i gotowy na przygodę. Po prostu spakowałbym torby i poszedłbym z plecakiem, nie myśląc, co stanie się jutro.

Byłem taki beztroski. Ale kiedy cię spotkałem, za każdym razem, gdy byliśmy razem, była między nami jakaś negatywna energia.

Twój człowiek zgubił się w moich DM

Wtedy pomyślałem, że to normalne, że dziewczyna ma mieszane uczucia. Ale kiedy wszystko się skończyło, zdałem sobie sprawę, że właściwie nie mam mieszanych uczuć.

Moja świadomość próbowała mnie ostrzec przed rzeczami, które mogą się wydarzyć, jeśli pozwolę ci kontrolować moje życie.

Byłem ślepy w miłości i nie słuchałem swojego umysłu, ale swojego serca. W końcu muszę przyznać, że za każdym razem miałem rację co do ciebie.

Surowa prawda jest taka, że ​​zgubiłem się przez ciebie, ale nawet nie próbowałeś mnie uratować.

A ja byłam naiwną dziewczyną, myśląc, że byłeś mężczyzną moich marzeń. Jestem na siebie taka wściekła, bo pozwalam ci prowadzić mnie przez tak długi czas.

Twój człowiek zgubił się w moich DM

Ponieważ to, co czułeś, nie było miłością. To było coś innego, ale nigdy nie chciałeś tego przyznać.

I pomyślałem, że to był po prostu zły dzień i że jutro poczujesz się inaczej. Ale tego nie zrobiłeś. Rani mnie bez wyrzutów sumienia.

Życie z tobą było życiem na krawędzi i za każdym razem, gdy cię widziałem, czułem się dziwnie nieswojo. Czułem, że się zatracam i wcale mi się to nie podobało, ponieważ przekształcałem się w osobę, o której nigdy nie myślałem, że będę.

I to uczucie było złe, ponieważ zżerało mnie żywcem, że zmieniłem się z powodu mężczyzny, który nawet mnie nie kochał. Na wypadek, gdyby naprawdę mnie kochał, z pewnością pokazał to w dziwny sposób.

Kiedy zdałem sobie sprawę, że nie jest człowiekiem, na którego zasłużyłem, postanowiłem spalić mosty między nami.

Wciąż dzwonił i prosił, żebym spróbował jeszcze raz, ale trzymałem się swojej decyzji, nawet gdy moje serce biło jak szalone, mówiąc mi, że powinienem dać mu kolejną szansę.

Ale nie, taki człowiek nie zasługuje na drugą szansę. Miał jeden i nie wiedział, jak go mądrze wykorzystać. Teraz zobaczy tylko mnie szczęśliwego z kimś innym.

Z kimś, kto zna moją wartość i jest świadomy, że mam tak wiele do zaoferowania. I to jest coś, co zrobię dla właściwego, gdy nadejdzie czas.

Nauczyłem się swojej lekcji i nie jestem już tą naiwną dziewczyną, która pozwoli każdemu mężczyźnie zrobić ze mnie głupka.

Jestem władcą swojego przeznaczenia i nikt nie może mnie zniszczyć - chyba że mu pozwolę!