Boże wybacz mi, że wciąż kocham mojego oprawcę

Nie sądzę, żebym mógł sobie kiedykolwiek wyobrazić, że jestem w takim bałaganie jak ten. Chyba nigdy nie wyobrażałem sobie, że potrafię pokochać kogoś, kto mnie złamał, kogoś, komu udało się zniszczyć wszystko, na co tak ciężko pracowałem. Ale ja tak.

Widzisz, nie mogę pozbyć się uczucia, że ​​mogłem postąpić inaczej.

Może gdybym bardziej się postarał, może gdybym został trochę dłużej, zmieniłby się. Może gdybym dał mu jeszcze jedną szansę, może tym razem byłoby inaczej. Ale staram się codziennie przypominać sobie, że nigdy tego nie spowodowałem, więc nie mam siły, by to zmienić. Za każdym razem, gdy śnię o jego twarzy, zmuszam się do spojrzenia na blizny na moich ramionach.

Za każdym razem, gdy śnię o jego ustach, przypominam sobie wszystkie nienawistne słowa, które przez nie przechodziły. Za każdym razem, gdy brakuje mi mężczyzny, w którym kiedyś się zakochałem, przypominam sobie mężczyznę, którym w końcu się stał. Człowiek, który mnie zniszczył.

Wybacz sobie miłość do niewłaściwej osoby

Ale, Boże, wybacz mi, nadal go kocham.

Wciąż słyszę, jak krzyczy za mną, woła mnie z powrotem do domu, woła mnie z powrotem do siebie. Błaga mnie, żebym został. I przez tak długi czas zastanawiałem się, czy postąpiłem właściwie.

Powiedział mi, że mnie potrzebuje, ale go zostawiłam. Poprosił mnie o pomoc, ale zamiast tego zdecydowałem się pomóc sobie.

Błagał mnie, żebym został, ale uciekłem. Może gdybym został, może gdybym spróbował mu pomóc, mógłby być lepszy. Ale widzisz, opiekowanie się kimś nie może odbywać się kosztem samozaparcia.

Dbanie o jego potrzeby i zaniedbywanie moich jest tym, czym zajmowałem się przez resztę naszego związku, więc każdego dnia staram się sobie przypominać, że to nie ja go opuściłem.

Jeśli twój mężczyzna robi te 7 rzeczy, jest sprawcą przemocy domowej

Opuścił nas w chwili, gdy podniósł głos, w chwili, gdy wrzucił mnie do lustra. Opuścił nas w chwili, gdy uczynił mnie przedmiotem.

Ale, Boże, wybacz mi, nadal go kocham.

Nigdy nie odszedłem, ponieważ zdecydowałem, że go nie kocham. Nigdy nie odszedłem, ponieważ jego przemoc zmyła moją miłość. Odszedłem, bo zdecydowałem, że kocham siebie bardziej.

Odszedłem, ponieważ nie mogłem mieć nadziei, że zmieni się i będzie codziennie łamać mi serce, kiedy zdałem sobie sprawę, że tego nie zrobi. Odszedłem, ponieważ nie mogłem dalej kochać nas obojga, mając nadzieję, że moja miłość zmieni jego zachowanie. Mając nadzieję, że może moja miłość była na tyle silna, by przegonić od niego oprawcę. Ale nigdy tak nie było.

Moja miłość, moje nadzieje, moje marzenia, były dla niego tylko grami. Moje uczucia i moje ciało były dla niego zabawkami. Nie miało to nic wspólnego ze mną, chodziło o niego i jego potrzeby.

Jeśli twój mężczyzna robi te 7 rzeczy, jest sprawcą przemocy domowej

Ale, Boże, wybacz mi, nadal go kocham.

Nadal kocham mężczyznę, dzięki któremu poczułam się jak najszczęśliwsza kobieta na świecie.

Nadal kocham mężczyznę, który w każdą niedzielę przynosił mi kawę do łóżka i róże. Nadal kocham mężczyznę, który śpiewał mi kołysanki za każdym razem, gdy byłem chory. Nadal kocham mężczyznę, który całowałby łzy z mojej twarzy, mężczyznę, który całowałby każdy centymetr mojego ciała, sprawiając, że czuję się jak bogini, którą czcił.

Wciąż kocham mężczyznę, którego kiedyś znałem, i wciąż widzę jego fragmenty w tym, którego zostawiłem. Wciąż widzę ślady miłości, które kiedyś były w jego oczach, i krzywe jego uśmiechu na twarzy. Wciąż czuję ciepło jego ciała na swoim. Wciąż widzę mężczyznę, którego kiedyś kochałem, ale nie sądzę, że może zrobić to samo.

Wydaje mi się, że ostatecznie to nie Boga powinienem prosić o przebaczenie. To kobieta, którą kiedyś byłam.