Myślałem, że jesteś moją bratnią duszą

Nigdy nie myślałem, że jest tylko jedna osoba, która jest odpowiednia dla ciebie, twoja bratnia dusza .

Nie miało to dla mnie sensu. Po prostu bardziej lubiłem myśleć, że jest wielu ludzi, którzy będą dla nas odpowiedni.

W pierwszej chwili zobaczyłem cię w bibliotece. Nasza rozmowa nie była niczym specjalnym, wyglądałeś na zwykłego faceta, który lubił książki, ale coś było.

Czułem się, jakbym skądś cię znał. Próbowałem sobie przypomnieć, gdzie naprawdę o tym myślałem. Ale nie mogłem sobie przypomnieć, gdzie cię wcześniej widziałem. Po prostu byłeś znajomy.

Oboje popełniliśmy błędy: myślałem, że się zmienisz, a myślałeś, że nie odejdę

Po dwóch tygodniach zaczęliśmy pisać SMS-y, nie mogliśmy przestać. Czułem, że mogę ci wszystko powiedzieć, miałeś tyle zrozumienia.

Czuliśmy to samo, mieliśmy tak wiele wspólnego. Czasami było to dziwne, ponieważ miałem wielu przyjaciół i nikt nie był do mnie tak podobny jak ty.

W bardzo krótkim czasie wiedziałem, że cię kocham, po prostu nie mogłem przestać o tobie myśleć. Chciałem być z tobą w każdej chwili.

Cały czas przepraszałem moich przyjaciół, ponieważ nie mogłem przestać o tobie mówić.

Byli dla mnie naprawdę szczęśliwi, a także powiedzieli mi, że nigdy nie widzieli mnie tak szczęśliwego i że zachowuję się inaczej.

8 znaków, że nie kochasz go tak bardzo, jak myślałeś, że kochałeś

Pewnego dnia, wciąż to bardzo dobrze pamiętam, spędzaliśmy cały dzień razem i wszystko było takie idealne, a myśl przeszła mi przez głowę; myślałem 'Ty jesteś moją bratnią duszą'.

To było takie właściwe, takie prawdziwe i prawdziwe. Byłeś moją bratnią duszą, nasze dusze szukały siebie nawzajem przez miliony lat, a teraz byliśmy razem.

Dlatego czułem się tak niesamowicie szczęśliwy, kiedy byłeś w pobliżu.

Mijały miesiące i lata, a nasza miłość była tak doskonała, jak pierwszego dnia. Dzięki tobie stałem się nową osobą, lepszą osobą, ponieważ zmieniła mnie nasza miłość.

Kiedy teraz myślę o tym, jak bardzo byliśmy szczęśliwi, nadal nie wierzę, że nie jesteśmy już razem.

8 znaków, że nie kochasz go tak bardzo, jak myślałeś, że kochałeś

Szczęście stało się tak normalne, że odczuwałam je na co dzień. Dlaczego przestałeś być ze mną szczęśliwy? Czy kiedykolwiek uzyskam odpowiedź na to pytanie?

Wróciłeś do domu tego dnia z podróży służbowej i powiedziałeś mi, że mnie zdradziłeś i że to był błąd.

Powiedziałeś mi, że nienawidzisz siebie za to, co zrobiłeś. „ Ona nic nie znaczy ” powiedziałeś. Ale potrzebowałeś zmiany, wyzwania i ona tam była. Byłeś słaby.

Nie prosiłeś mnie o przebaczenie, ponieważ zdałeś sobie sprawę, co zrobiłeś, że zniszczyłeś to, co najlepsze, co mieliśmy.

Byliśmy błogosławieni, mieliśmy prawdziwą miłość, wszyscy nasi przyjaciele chcieli mieć miłość i związek, jaki mieliśmy.

JAK MOŻESZ O MNIE ZAPOMNIEĆ?

Zacząłeś całować inną osobę i nie pamiętałeś mnie? Nie pamiętałeś, że byłem osobą, którą całowałeś, a to nie były moje usta?

To nie były moje ramiona wokół ciebie ani mój zapach. Zawsze mi mówiłeś, jak bardzo kochałeś mój zapach. Zapomniałeś o wszystkim.

Minęły trzy lata i wciąż pamiętam, jak się wtedy czułam. Czułem, że świat się wali, że wszystko, co zbudowaliśmy i czym byłem, się wali.

Wszystko się waliło i nic nie mogłem na to poradzić. Po prostu patrzyłem. W pewnym momencie zdałem sobie sprawę, że krzyczę z bólu.

Nie pamiętam, żebym przez całe życie tyle płakała. Nie mogłem przestać, chciałem tylko, żebyś mi powiedział, że to nieprawda, chciałem wrócić do przeszłości, kiedy wszystko było idealne.

Niestety nie było takiej możliwości. Płakałem przez dni, tygodnie, miesiące. Nie wiem, kiedy przestałem. Po prostu w pewnym momencie to zrobiłem.

Nie wiem nawet, jak wyzdrowiałem, a może nigdy do końca. Jak wyzdrowieć z czegoś takiego?

Ludzie cię zawodzą, Wiem. Ludzie już mnie rozczarowali, ale nigdy tak nie było. Pochodzi od osoby, o której myślałem, że jest moją bratnią duszą. Naprawdę w to wierzyłem.

Oczywiście już w coś takiego nie wierzę. Przebaczyłem mu, kochałem go i nie mogłem go nienawidzić. Chciałem go nienawidzić, ale nie mogłem. Po prostu odszedłem i przeżyłem.

Jestem teraz silniejszą osobą i to była największa lekcja w moim życiu. Nie wierzę już w bratnie dusze, ale wierzę w miłość.

Wierzę, ponieważ wiem, że kochałem; Problem w tym, że nie byłem wystarczająco kochany lub we właściwy sposób. Mam nadzieję, że kiedyś będę.