Dziękuję facetowi, który mnie kocha najbardziej niekochany

Temu, który jest przy mnie, kiedy moje kolana się poddają, a moje ciało zaczyna się trząść, dziękuję. Dziękuję, że łapiesz mnie za każdym razem, gdy upadam.

Dziękuję, że jesteś moim wsparciem i wszystkim, czym nie jestem.

Dziękuję, że dałeś mi fundament, na którym stoję. Dziękuję, że mnie podniosłeś, kiedy upadam na twarz w błocie.

Dziękuję, że dałeś mi siłę, by nie ukrywać się przed resztą świata. Dziękuję, że pokazałeś mi, że wciąż jest ktoś, kto mnie kocha bez względu na wszystko.

Pieprzyć cię za skłonienie jej do myślenia, że ​​jest niekochana

Dziękuję, że mnie kochasz, kiedy nikt inny tego nie robi.

Dziękuję, że wiesz, że czuję za dużo. Dziękuję za ochronę mojego miękkiego serca, które staram się ukryć za swoją twardą powierzchownością.

Tylko Ty znasz prawdę o mnie i kim naprawdę jestem. Dlatego jesteś tutaj przy mnie za każdym razem, gdy wszyscy mnie opuszczają.

Dziękuję za trzymanie mnie w swoich ramionach za każdym razem, gdy nie mam siły wstać.

List do człowieka, który sprawił, że poczułem się, jakbym był niekochany

Dziękuję za pomoc w leczeniu krwawiących ran na moim miękkim i wrażliwym sercu.

Dziękuję za opiekę nad mną, kiedy wszyscy mnie opuszczają. Dziękuję za zrozumienie, kim naprawdę jestem i za to, że nie powiedziałeś mi, że muszę dorosnąć i być silniejszy.

Dziękuję, że kochasz prawdziwego mnie i dziękuję, że nie próbujesz mnie zmieniać.

Dziękuję, że nie spodziewałeś się, że będę taki jak wszyscy. Wiem, że rozumiesz, że jestem inny i wiem, że nigdy nie spróbujesz zmieścić mnie w pudełku.

Wiem, że nigdy mnie nie przytrzymasz, ale dodasz mi skrzydeł i pozwolisz mi latać, bo wiesz, że należę tam - razem z tobą.

List do człowieka, który sprawił, że poczułem się, jakbym był niekochany

Dziękuję, że kochałeś mnie w najgorsze dni.

Wiem, że każdemu przysługuje zły dzień. Wiem, że dobrze jest być złym i smutnym. Wiem, że inni atakują ludzi, których kochają.

Wiem, że robię ci to z powodu problemów, których jeszcze nie rozpakowałem i przez jakiś czas nie będę. Nadal się boję.

Dziękuję, że jesteście tego świadomi. Dziękuję, że jesteś kimś, na kim mogę polegać w najgorszych i najbardziej nieuporządkowanych chwilach.

Dziękuję, że dałeś mi przestrzeń, kiedy jej potrzebuję. Nigdy nie zmuszasz mnie do mówienia, kiedy widzisz, że nie mam na to ochoty.

Zawsze pytasz, czy możesz pomóc, a jeśli ci odmówię, wycofujesz się i zostawiasz mnie w spokoju.

Wiem, że za każdym razem musi cię to zranić. Bardzo mi przykro, ale wiesz, że nie robię tego celowo. Nie robię tego, żeby cię skrzywdzić.

Mogę sobie pomóc. Nie mogę się zmusić do zmiany i stania się kimś, kim nie jestem.

Przepraszam, że złamałem ci serce, będąc tym, kim jestem. Przepraszam, że musisz to brać za każdym razem. Przepraszam, że nie da się mnie kochać.

Kochanie, dziękuję, że zostałaś, nawet po przejrzeniu moich pęknięć i stawieniu czoła moim lękom razem ze mną. To cię nie odstraszyło, nie odstraszyła cię najciemniejsza część mnie.

Wszystko, co mam do powiedzenia, to to, że cię kocham i jestem wdzięczny, że mam cię w swoim życiu, ponieważ gdyby nie ty, byłabym tylko płaczącą twarzą w tłumie, której nikt by nie zauważył.

Dziękuję, że kochasz mnie w najbardziej niekochany sposób.