Twój zespół stresu pourazowego spowodował zerwanie lub rozwód. Co teraz robisz?

Przetrwanie zerwania związku z PTSD

W Internecie jest wiele informacji na temat zespołu stresu pourazowego i wiele razy więcej witryn z poradami dotyczącymi rozstania i rozwodu, ale próba uzyskania wskazówek, jak postępować w przypadku rozstania lub rozwodu, gdy cierpisz na zespół stresu pourazowego, może być samotna i frustrująca: Bardzo trudno jest znaleźć dobrą radę, która odnosi się do Twojej wyjątkowej sytuacji.
Zanim jednak za bardzo się w to zagłębię, chciałbym poruszyć trzy bardzo ważne kwestie, które musisz zrozumieć i ostatecznie pogodzić się z tym, jeśli ten artykuł ma dla Ciebie w ogóle coś wspólnego:
(1) Przyznaję, że tytuł tego artykułu igrał z twoimi uczuciami, a nie z rzeczywistością: PTSD nie † spowodowało † twojego rozwodu ani zerwania. Rozpad był ludzką decyzją i prawdopodobnie wiązało się z wieloma czynnikami. Chociaż zespół stresu pourazowego z pewnością sprawił, że wspólne życie było trudne i wymagające, zbyt łatwo jest winić słonia w pokoju, zamiast sporządzać bardziej uczciwy spis relacji, aby zobaczyć, co naprawdę poszło nie tak. Odnosi się to do was obojga, ale teraz musicie tylko martwić się o siebie.

(2) PTSD to powszechny termin, który jest często używany w celu opisania (lub samoopisania) każdego, kto może wskazać na traumę z przeszłości i kto ma trudności ze swoim życiem. Faktem jest, że tylko niewielki procent osób, które doświadczyły traumy † nawet ciężkiej † również cierpi na zespół stresu pourazowego. Co więcej, samo występowanie wielu możliwych objawów lub nawet WSZYSTKICH objawów nie oznacza, że ​​masz PTSD. Ten artykuł ma na celu pomóc ludziom, którzy faktycznie mają PTSD i stoją w obliczu życia bez głównej struktury wsparcia w ich życiu.

(3) Ten artykuł ma na celu udzielenie porad, co zrobić z nowym życiem BEZ Twojej Znaczącej Drugiej Osoby, którą będę nazywać Twoim SO, niezależnie od tego, czy jest to żona, mąż, chłopak, dziewczyna czy wieloletni przyjaciel z dodatkowymi korzyściami lub nawet po prostu przyjacielem, który stał się centralnym punktem twojego życia i postanowił zdystansować się od ciebie. NIE chodzi o to, aby mieć nadzieję, że kiedykolwiek wrócisz do tej osoby, jeśli się wyprostujesz.
Moje poświadczenia są takie, że cierpię na zespół stresu pourazowego i będę miał zespół stresu pourazowego do końca życia. Podobnie jak w przypadku wszystkich osób cierpiących na PTSD, mój mózg został fizycznie odwzorowany za pomocą wspaniałego zestawu połączeń neuronowych w punkcie (lub punktach) urazu. Nigdy nie zostaną zdemapowane w takim samym sensie, w jakim nie można odgotować jajka. To powiedziawszy, w ciągu ostatnich trzech lat przeszedłem od całkowitej amnezji i bezdomności i utraty wszystkiego, do uzyskania pomocy, której potrzebuję, i nauczenia się technik, które sprawiają, że PTSD można opanować i znosić..
Nie jestem jeszcze tam i nadal nad tym pracuję, ale pracuję nad tym sam, ponieważ moja dziewczyna po prostu musiała przejść dalej. Na początku winiłem za zespół stresu pourazowego, ale faktem jest, że † zdajesz sobie sprawę z tego, że jesteś w miejscu, w którym możesz być ze sobą szczery † było wiele problemów i dopiero † w końcu zostałem sam i sam że byłem w stanie poradzić sobie zarówno z tymi, jak i zespołem stresu pourazowego: nie mogę winić PTSD za wszystko.
Poprowadzę cię w tym kierunku, ale ostrzegam, że w tym artykule nie mam zamiaru bić ciosów: znam wszystkie wymówki i argumenty, bo sam miałem ich wiele.

Byłem niemilitarnym, 19-letnim, niezależnym fotografem w 1989 roku w Zachodnim Bejrucie, który miał przeżyć zawieszenie broni w 30-letniej wojnie domowej, ale zamiast tego przeżywał bardzo krwawy okres. Będę od czasu do czasu wracać do różnych z tych wydarzeń, aby zilustrować pewne punkty, ale nie pozwól, aby to zraziło cię do twoich doświadczeń.
Dość o mnie, porozmawiajmy o tobie.
Co teraz robisz?
Pierwszą rzeczą, jaką ktokolwiek by zrobił, gdy został porzucony, jest zareagowanie na to, a ty prawdopodobnie już to zrobiłeś. Problem z cierpieniem na zespół stresu pourazowego polega na tym, że nie możemy ufać sobie, że zachowujemy się tak, jak † normalni † ludzie bez przejawiania bardzo poważnej choroby psychicznej, której objawy mogą być dla innych osób oszałamiające, jeśli nie przerażające i zagrażające. Z drugiej strony wielu z nas cierpi na objawy, takie jak depresja, które mogą popychać nas do myśli o zranieniu siebie lub innych.
Musisz zrozumieć, że właśnie straciłeś w swoim życiu główną strukturę wsparcia, niezależnie od tego, czy chcesz to przyznać, czy nie. Nie masz prawie żadnej szansy na to, by ta osoba została, a nawet gdybyś przekonał ją do zmiany zdania, nigdy nie byłbyś w stanie ufać, że nie odejdzie ponownie w przyszłości: to rodzi nieufność i niezdrową spiralę Dla was obojga.
Pierwszą rzeczą, o której musisz się skupić, jest to, że oni cię opuszczają lub już odeszli i już nie wrócą. Jesteś sam. Musisz zdecydować, co zamierzasz zrobić z tą nową sytuacją i spróbować potraktować ją jako okazję i sygnał ostrzegawczy.
(1) Oddychaj. Uziem się. To dwie najważniejsze umiejętności w Twoim arsenale. Jeśli nie nauczyłeś się, jak to robić, jesteś martwy w wodzie i równie dobrze możesz przestać czytać ten artykuł. Oddychanie to dosłownie koncentracja na wdechu, wstrzymywaniu go i powolnym wypuszczaniu. Jeśli odczuwasz panikę lub złość, przez chwilę będzie to trudne i to powinno ci powiedzieć, że oddychanie jest dokładnie tym, co powinieneś teraz robić. Nic więcej.
Uziemienie polega na siedzeniu na krześle, odprężeniu i po prostu czuciu ciała i zauważaniu otoczenia. Dosłownie naciskasz na podłogę, trochę stopami i po prostu zauważasz, jak to jest, gdy ziemia z powrotem uderza w Ciebie. Kiedy się relaksujesz, zauważasz, jak czują się twoje stopy i starasz się rozluźnić tylko stopy. Rozluźnij golenie, gdy zauważysz, jak się czują. Zwróć uwagę, jak czują się twoje uda. Tyłek, brzuch, klatka piersiowa - rozluźnij się, zwiększając oddech, jeśli czujesz ucisk i to samo z gardłem. Ramiona, ramiona, przedramiona, dłonie, każdy palec, mięśnie twarzy…
Jeśli uważasz, że to brzmi głupio i joga, czy coś w tym stylu, przestań czytać, ponieważ nie jesteś jeszcze gotowy, aby sobie pomóc, i nie będziesz miał dwóch narzędzi potrzebnych do zarządzania sobą.
Poważnie: zrób to, zrób to teraz. Poczekam.
Wróciłeś? Ok, ufam, że wykonałeś całą rzecz i jeśli robisz to po raz pierwszy, powinno ci to zająć co najmniej godzinę, chociaż gdy zdobywasz praktykę, robiąc to każdego dnia, może cię to doprowadzić do miejsca musisz być za 10 † 15 minut.
(2) Wyrzuć z głowy, że rozwód lub zerwanie nastąpiło z powodu PTSD, że druga osoba cię zdradziła, że ​​jest zła, ty jesteś zły, że to niesprawiedliwe, niesprawiedliwe, pomyłka - po prostu przestań! Dwie osoby zeszły się razem jak nici w splocie, a teraz nadszedł czas, aby zaakceptować, że te dwie nitki muszą się rozstać. Wbij sobie to do głowy w ten sposób: nadszedł czas, abyś poszedł w jedną stronę i został sam, aby stanąć na nogi. Musieli też wrócić do swoich.
Jeśli to pomaga i naprawdę KOCHAŁEŚ tę osobę i nie używałeś jej tylko dlatego, że samolubnie czułeś, że jej potrzebujesz, i to wszystko o tobie, ponieważ to ty cierpisz na zespół stresu pourazowego, zmusisz się do myślenia: Cierpieli na TWOJE PTSD i również potrzebują czasu i przestrzeni, aby wyleczyć się z PTSD. ONI mieli odwagę zrobić bardzo trudną rzecz, jaką było dążenie do zdrowia, podejmując bardzo bolesną decyzję.
Pytanie brzmi, czy masz odwagę zacząć podejmować bolesne decyzje dla siebie, czy też pozwolisz, by SO zmieniło cię w żałosny wrak, zdesperowany, by zrobić wszystko, aby je zatrzymać? Potwora, który skrzywdzi ich ze złości i zemsty, ponieważ sprawili, że poczułeś ból straty, strachu, wstydu?
Tak myślałem.
Nadszedł czas, abyście się rozstali, abyście mogli być sami i skoncentrować się na sobie. MUSISZ być sam, żeby to zrobić.
(3) Podstawowe potrzeby + natychmiastowe potrzeby emocjonalne. Wiele osób cierpiących na PTSD po prostu nie może pracować na stałe. Trudno jest wytłumaczyć szefowi i współpracownikom, dlaczego † wypadłeś † i zacząłeś dziwnie zachowywać się po wyzwoleniu. Zatem SO mogło być źródłem wsparcia finansowego, a także struktury i wsparcia emocjonalnego. To już minęło.
Oznacza to, że musisz podjąć trudne i szybkie decyzje dotyczące podstawowych potrzeb. Byłem bezdomny dokładnie 2 razy w wyniku bezpośredniego zespołu stresu pourazowego i za każdym razem wychodziłem z niego. Jedyną rzeczą, którą musisz zrozumieć, jest to, że potrzebujesz 4 rzeczy i naprawdę nie potrzebujesz niczego innego: powietrza (oczywiście), jedzenia i wody, ubrania, ciepłego łóżka / schronienia przed otoczeniem. Jeśli twój SO sprawia, że ​​jesteś zdesperowany, zrób to, co ja: zaciśnij zęby, weź wszystko, co możesz, do wygodnej torby, laptopa, wszystkich ważnych dokumentów i dokumentów i ciesz się świeżym aromatem bezdomności w schronisku dla bezdomnych. Zrób wszystko, co możesz, aby przechowywać swoje inne rzeczy, których nie możesz nosić, nawet jeśli oznacza to błaganie byłego o pomoc.
Trzy korzyści płynące z większości schronisk dla bezdomnych to to, że mogą zapewnić ci jedzenie, lekarstwa, terapeuty, lekarstwa, itp. Pozbywają się od Ciebie natychmiastowych zmartwień, oferują strukturę, której nienawidzisz, ale oferuje pewne ukryte korzyści. Minusem jest to, że mają tendencję do zapachu i czujesz się jak gówno, a personel ma tendencję do ignorowania i patrzenia na ciebie z góry.
Kogo to obchodzi? Nie będziesz tam długo, a zapach zachęci Cię do wyjścia.
Jeśli NIE będziesz tak zdesperowany, przejdź do kroku 4.
(4) Organizuj. Jednym z największych problemów zespołu stresu pourazowego (przynajmniej dla mnie i kilku innych) jest możliwość koncentracji i skupienia się na rzeczach, które trzeba zrobić TERAZ. Utrata koncentracji jest bardzo częstym objawem, a lista zadań do wykonania jest nie tylko pomocna w utrzymaniu Cię na właściwej drodze, ale jeśli odwrócisz się, aby zobaczyć, co zostało, a czego nie zrobiono danego dnia, będziesz w stanie dokonać samooceny Twój postęp w stawaniu się lepszym.
NIENAWIDZĘ pisania list i przestrzeganie ich jest sprzeczne z moją naturą, ale gdybym nie zmusił się do spisania listy rzeczy, które musiałem zrobić, i zmusiłbym się każdą sztuczką w książce do trzymania się listy, † d być martwym w wodzie, prawdopodobnie dosłownie.
Jeśli przechodzisz przez rozwód, jest to szczególnie ważne, ponieważ musisz przejść przez wiele kwestii prawnych. Zerwanie jest równie bolesne, ale wciąż są rzeczy, które musisz rozwiązać przez pierwszy tydzień, miesiąc, 3 miesiące, rok i pięć lat.
Jeśli nie jesteś dobry w pisaniu i unikasz tego, pogódź się z tym. Zainwestuj w blok papieru (lub najlepiej planer dnia) i kilka długopisów i zdaj sobie sprawę, że jest to najcenniejszy przyjaciel, jakiego masz na świecie.
Będę mówił o tym, co powinno znaleźć się na tej liście.
(5) Lista. Rozważ „Listę” rzeczy do zrobienia, aby uciec od konieczności myślenia o tym, co się właśnie wydarzyło, jeśli to pomoże. Lista dotyczy głównie praktycznych, codziennych czynności, których nie chcesz robić, ale które poprawią Twoje życie.
Lista rzeczy do zrobienia powinna zawierać nawet podstawowe rzeczy, które musisz wykonać na co dzień: pielęgnacja, codzienne obowiązki do wykonania, rzeczy związane z Twoją pracą, jeśli ją masz, lub znalezienie pracy, jeśli jej nie masz. Co robisz dzisiaj ze swoim zespołem stresu pourazowego (w tym † obowiązki † oddychania i uziemiania nawet przed pierwszą poranną kawą) itp..
Spisanie listy rzeczy do zrobienia, która zawiera coś tak prostego, jak wzięcie prysznica, może wydawać się dziwne, ale chcesz, aby znalazła się na liście z dwóch powodów: możesz ją skreślić, kiedy to zrobisz. Możesz również zobaczyć na piśmie, że nie wykonujesz podstawowych czynności, co oznacza, że ​​wpadasz w depresję i możesz potrzebować dodatkowej pomocy.
(6) Nie obchodzi mnie, w jakim stanie jesteś z powodu zespołu stresu pourazowego, musisz zastąpić SO ludźmi. Prawdziwi, żywi, irytujący, mdli, potrzebujący, śmierdzący, egoistyczni, nielojalni, płytcy ludzie. To było dla mnie naprawdę trudne, ponieważ byłem introwertykiem jeszcze przed Bejrutem, ale jeśli mogę to zrobić, ty też możesz. Jeśli to czytasz, masz dostęp do internetu, więc możesz wyszukiwać grupy „spotkań” w swoim mieście. Nie izoluj się!
Możesz być cichy, ponury, niewygodny, wkurzony, że to robisz, ale ZRÓB to. Daj mu pełną godzinę, a potem wyjdź, jeśli musisz. W przyszłym tygodniu zrób to ponownie. Podejmij wyzwanie. NAGRODA sobie za zrobienie tego w jakiś sposób i umieść tę nagrodę na liście zadań do wykonania.
(7) Jeśli nie masz terapeuty, zdobądź go. Wiele osób cierpiących na zespół stresu pourazowego korzysta z każdej wymówki w książce, aby tego uniknąć: „Nie potrzebuję takiej wymówki”. „Miałem jeden, ale nie wyszło”. „Terapia jest bezużyteczna”. Itp.
Moje pierwsze doświadczenia miały miejsce z psychiatrami, którzy przeprowadzili 10-minutową rozmowę i przepisali † na Bi-Polar. Byłem BARDZO w społeczności psychiatrycznej z tego powodu, dopóki nie znalazłem terapeuty, który odkrył, co jest nie tak i walczył o mnie. Bez niej nigdy nie byłbym w stanie dokonać ulepszeń, które poczyniłem w radzeniu sobie z zespołem stresu pourazowego, chociaż dwa lata temu nie marzyłbym, że terapia może mi pomóc lub że jej potrzebuję.
To FRUSTRACYJNE przechodzenie przez proces znajdowania tych właściwych, ale mimo wszystko rób to. Umieść to na swojej liście rzeczy do zrobienia.
(8) Meds v.s Self Leki. Mogę odstawić dwie butelki naturalnego lodu o pojemności 80 uncji, nie robiąc już nawet szumu. Zwykłem pić tylko po to, by odciąć się od ataków paniki, powodzi, nadmiernej świadomości, przeszkadzających wspomnień, złości itp. To właśnie powiedziałem sobie. Nie tylko to nigdy nie zadziałało, ale pogorszyło prawie wszystko i każdy objaw, nie tylko dla mnie, ale dla wszystkich wokół mnie. Nie zajmowali się już tylko moim PTSD, ale moim PTSD i moim piciem.
Samoleczenie za pomocą narkotyków i alkoholu nigdy nie działa i nigdy nie zabija uczuć związanych z PTSD. Jeśli to robisz, nie mam zamiaru zasugerować zaprzestania, ponieważ tego nie zrobisz. Jednak sugerowałbym, abyś rozważył zastąpienie tego lekami na receptę, które faktycznie dają ci psychiczną przestrzeń do radzenia sobie z terapią i codziennym życiem i załatwianiem spraw. Upewnij się, że ty i twój terapeuta współpracujecie z psychiatrą, aby ustalić schemat leczenia, który będzie dla was odpowiedni. Jeśli masz aroganckiego psychiatrę, który nie poświęci czasu na współpracę z Tobą i terapeutą jako zespół, zwolnij go i weź kolejną.
Osobiście odkryłem, że pielęgniarka psychiatryczna była o wiele bardziej przyjazna i chętna do współpracy niż jakikolwiek psychiatra. Jeśli twój stan na to pozwala, spróbuj tego jako alternatywy, jeśli jesteś sfrustrowany psychiatrami.
(9) Pozwól sobie poczuć ból i żal! Nie omijaj go ani nie próbuj się przed nim ukrywać. Jeśli SO cię opuściło, będzie bolało jak diabli. Samoleczenie, seks z odbiciem, próba przekonania SO do zmiany zdania, nawet jeśli zastosujesz się do wszystkich powyższych rad z niewłaściwym nastawieniem na odzyskanie SO, któregoś dnia jest destrukcyjne i doprowadzi tylko do frustracji, a nawet pogorszenia objawów PTSD.
Może się to wydawać sprzeczne z intuicją (tak się wydawało, kiedy mnie tego nauczono), ale to, co musisz zrobić, to dosłownie spędzać czas siedząc ze swoim bólem i żalem i pozwolić sobie to poczuć. Doświadcz tego. Spróbuj głośno opisać to pustemu pomieszczeniu, jakie to uczucie. Bądź szczery wobec siebie, jeśli chodzi o to, czy czujesz rzeczy, do których nie chcesz się przyznać: Strach. Samotność. Wstyd. Itp.
Co się dzieje, kiedy każdego dnia spędzasz trochę czasu po prostu robiąc to, w rzeczywistości dajesz czas na dosłowne zagojenie się ran. Inne metody, które pozwalają uniknąć bólu, nie dają czasu na wyleczenie, a ból ropieje i zmienia się w coś gorszego.

Dosłownie, spędź trochę czasu sam w pokoju i usiądź ze swoim bólem.
(10) Najważniejsze jest to, że nie masz czasu na litościwe przyjęcie lub † obwinianie † swojego byłego lub PTSD. Musisz skupić się i pozostać na dobrej drodze, aby osiągnąć taki moment w swoim życiu, w którym będziesz mieć stabilny i trwały związek, w którym będziesz w stanie zarówno zapewnić, jak i otrzymać wsparcie.

Ten artykuł jest dokładny i zgodny z najlepszą wiedzą autora. Treści służą wyłącznie do celów informacyjnych lub rozrywkowych i nie zastępują osobistych porad ani profesjonalnych porad w sprawach biznesowych, finansowych, prawnych lub technicznych.