Po tobie piekło powinno być łatwe

Zbyt długo wstydziłem się tego, co mi pozwoliłem. Zbyt długo wstydziłem się, że byłem tak ślepy na twoje oszukiwanie wokół, że byłem tak ślepy na wszystkie twoje manipulacje i gry, które grałeś ze mną i moim umysłem, aż do momentu, w którym

Nie wiedziałem już, jaka była prawdziwa prawda i jaka była WASZA prawda.

Ale już nie. Ponieważ to nie moja wina, że ​​cię kochałem. To nie moja wina, że ​​ci zaufałem. Taka jestem i prawdopodobnie dlatego właśnie mnie wybrałeś.

I prawdopodobnie dlatego wiedziałeś, że będę milczeć o wszystkim, co wydarzyło się za naszymi zamkniętymi drzwiami.

Nawet jeśli boli jak diabli, będę lepszy bez ciebie

Ale nie wiecej.

Nie chcę dalej zamiatać brudu pod matę. Odmawiam ukrywania bólu za uśmiechem.

Odmawiam ciągłego mówienia wszystkim, że skończyliśmy, ponieważ nic po prostu nie wyszło.

Skończyliśmy, ponieważ jesteś piekielnym dupkiem, który szukał tylko odrobiny zabawy.

I jaka to była zabawa. Moje łzy, ból i zagubiony wyraz twarzy, kiedy kazałeś mi kwestionować moje zdrowie psychiczne.

Do dziewczyny, która przeszła przez piekło

Moje niepewności, które coraz bardziej mnie topiły, aż całkowicie zapomniałem o wszystkim, co w sobie kochałem.

Zapomniałem, jaki potrafię być zabawny, bo z tobą już się nie śmiałem. Zapomniałem, jaki jestem mądry, ponieważ twoje toksyczne słowa sprawiły, że poczułem się jak najgłupsza osoba na świecie.

Za każdym razem, gdy coś osiągnąłem, umniejszałeś to. Śmiałeś się z tego. Śmiałeś się ze mnie.

Za każdym razem, gdy za coś skopałem tyłek, zapewniałeś mnie, że mogłeś to zrobić jednym palcem.

Zbyt długo wstydziłam się przyznać, że zostałam z kimś tak toksycznym.

Zbyt długo wstydziłam się przyznać, że chętnie zostałam z kimś tak obelżywym.

Do dziewczyny, która przeszła przez piekło

Ale nie wiecej.

Ponieważ kochanie, po tobie, piekło wydaje się takie łatwe. Piekło wygląda jak kwiatowe pole, na którym śpiewają ptaki i wieje przyjemna bryza.

Piekło wygląda jak spełniony sen po koszmarze, który z tobą żyłem. Przynajmniej, kiedy jesteś w piekle, wiesz, co zrobiłeś. Znasz powód, dla którego tam jesteś.

Ale nigdy nie wiedziałem, co zrobiłem, żebyś traktował mnie tak, jak ty. Dałem ci wszystko, co miałem. Dałem ci moje serce, moją duszę, mój umysł i moje ciało.

Miałeś to wszystko, ale to ci nie wystarczało. Nie byłeś szczęśliwy, dopóki nie zniszczyłeś każdego kawałka mnie. Nie byłeś szczęśliwy, dopóki nie złamałeś mnie do tego stopnia, że ​​nie mogłem nawet oddychać.

Cicho płakałem, próbując złapać oddech, próbując sprawić, żebyś zobaczył, że to ja cię kocham. Próbuję pokazać, że jestem lepszy od niej.

Ale nigdy nie chodziło o mnie ani o nią. Chodziło po prostu o to, żebyś znalazł nową ofiarę swoich pokręconych gier. Chodziło po prostu o to, że robisz to, co robisz najlepiej - pieprzyć ludzi.

Zbyt długo wstydziłem się mówić prawdę znajomym.

Zbyt długo wstydziłem się mówić sobie prawdę.

Teraz… to tylko odległe echo dawnego bólu i zażenowania. Nadal są retrospekcje koszmaru, który z tobą przeżyłem - oczywiście wszystkie najgorsze. Nigdy nie oszczędzałeś siebie, kiedy przyszło do złamania mnie.

Gdy pierwszy raz wpuściłem kogoś blisko, trząsł się. Kiedy pierwszy raz próbował mnie przytulić, wzdrygnęłam się.

Wzdrygnęłam się, myśląc, że mnie uderzy. Myśląc, że zrobiłby mi to samo, co ty.

I w tym momencie, kiedy zobaczyłem wyraz załamania na jego twarzy, zdałem sobie sprawę, że nadal jesteś zbyt silny w moim umyśle, by iść dalej. Zdałem sobie sprawę, że muszę cię całkowicie wymazać, jeśli chcę iść dalej.

Więc sporządziłem listę wszystkich rzeczy, które mi zrobiłeś. Za każdym razem, gdy mnie poniżałeś. Za każdym razem, gdy sprawiałeś, że czułem się mniej godny i za każdym razem, gdy odbierałeś część mojej wartości.

Za każdym razem, gdy twoje słowa doprowadzały mnie do płaczu, a teraz znowu robiły to samo. I wreszcie, za każdym razem, gdy twoje działanie powodowało ból tak silny, że nie mogłem oddychać. Ból tak silny, że wstrząsnął mną do głębi. I znowu tak się stało.

Spaliłem listę. Spaliłem przeszłość. I spaliłem pamięć o tobie.

I choć brzmi to banalnie, wyłoniłem się z tego ognia jak feniks.

Jaśniejszy i mocniejszy niż kiedykolwiek. I bardziej gotowy na podbój świata, ponieważ już pokonałem piekło.