Czas zapomnieć o tym, co czuję i przypomnieć sobie, na co zasługuję

Nie chodzi o to, że cię nie kocham. Ja robię. Z całego serca. Z tą szaloną miłością, która płonie od wewnątrz, rozjaśnia mój dzień i daje ciszę mojej nocy. Uwielbiam naszą historię, sposób, w jaki zakochaliśmy się tak szaleńczo, że zastanawiałem się, jak mogłem kiedykolwiek pomyśleć, że nie da się mnie kochać. Zastanawiałem się, czy żyjący przed tobą w ogóle żyli? Ale teraz jedyne o czym myślę to zebranie sił, by odejść. Ponieważ, widzisz, kocham cię głęboko i szaleńczo, ale skończyłem zranić. Skończyłem czekać na Ciebie, ponieważ sama miłość nie wystarczy.

Nadszedł czas, abym zapomniał, jak się czujesz w uścisku, i przypomniał sobie, na co zasługuję więcej niż wpatrywanie się w pusty ekran. Uwielbiam to, jak sprawiasz, że czuję się bezpiecznie i jak dobrze jest zatracić się w tobie - po prostu słucham bicia serca i synchronizowany oddech. Ale nie zasługuję na ból wpatrywania się w pusty ekran. Nie zasługuję na te wszystkie noce, które spędziłem na zastanawianiu się, co zrobiłem źle. Nie zasługuję na zastanawianie się, czy nadal mnie kochasz. Musisz mi to pokazać. Twoje słowa nic nie znaczą. Niestety, już tego nie robią.

Nadszedł czas, abym zapomniał, jak czują się twoje usta na moich i przypomniał sobie, że zasługuję na więcej niż cokolwiek to jest teraz. Czy masz pojęcie, jak boli uczucie samotności obok ciebie? Jak boli uśmiech tylko wtedy, gdy przypominam sobie, jak to było kiedyś? Ja też zasługuję na szczęście. Zasługuję na kogoś, kto będzie próbował za mnie walczyć. Zasługuję na kogoś, kto sprawi, że poczuję się naprawdę warta walki, a nie to, że jestem ciężarem. Ale bez względu na to, co mówię i co robię, po prostu nie możesz zobaczyć we mnie bólu. Nie możesz zobaczyć łez w moich oczach i usłyszeć drżenie mojego głosu. Nie chciałeś zobaczyć dystansu między nami, a teraz zrobiło się za późno.

Czas, abym uwolnił się od tych wszystkich wspomnień, które mnie z tobą wiążą i przypomniał sobie, że zasługuję na coś więcej niż tylko ich ponowne przeżywanie. Zasługuję na spełnianie moich marzeń. Zasługuję na szansę, aby je urzeczywistnić. Ale nie zasługuję na wstrzymywanie życia tylko po to, żeby twoje mogło rozkwitnąć. Byłem bardziej niż gotowy, aby to zrobić, ponieważ cię kocham, tak. Ale ani razu nie pokazałeś mi, że jesteś gotów zrobić to samo dla mnie. Ani razu nie pokazałeś mi, że zależy ci na tyle, by dać mi wsparcie. To nigdy nie dotyczyło nas; to zawsze byłeś ty. Tylko ty.

Czas odłożyć na bok swoje uczucia i przypomnieć sobie, na co zasługujesz

Czas, abym zapomniał, jak bardzo cię kocham i pamiętał, że już na mnie nie zasługujesz. Nie zasługujesz na moje serce, moją miłość, moje emocje. Nie zasługujesz już na nie, ponieważ nigdy nie wiedziałeś, jak je oddać. Nigdy nie wiedziałeś, jak sprawić, żebym poczuł się kochany, i nie mogę dalej walczyć za nas oboje. Nie zasługujesz już na moje wsparcie, ponieważ nigdy nie zdawałeś sobie sprawy, że do związku potrzeba dwojga. Wymaga poświęceń od nas obojga. To sprawia, że ​​walczymy razem, a nie tylko ja sam. Sama miłość nie wystarczy.

Sama miłość nie otrze moich łez, które spowodowałeś. Sama miłość nie uleczy mojego złamanego serca, tego, które złamałeś. Sama miłość nie sprawi, że to zadziała, bez względu na to, jak bardzo tego chcę. Chcę, żebyś mi pokazał, że ci zależy, że chcesz ze mną pracować. Musisz mi pokazać, że masz to na myśli, mówiąc, że mnie kochasz. Muszę to poczuć, a nie tylko usłyszeć. Ponieważ mam dość twoich słów. Mam dość złamanych obietnic i próżnej nadziei. Ty i ja oboje wiemy, że zasługuję na więcej niż to.